ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα να πω κι εγω τον πόνο μου. Είμαι με ένα παιδί, όλα καλά γενικά, συζητάμε να προχωρήσουμε και πιο σοβαρά. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιες φορές (μη φανταστείτε συχνά, αλλά εχει συμβεί 4-5 φορες), ενώ έχουμε κανονίσει να έρθει σπίτι μου να κάτσουμε, ξαπλώνει σπίτι του πιο πριν, τον παιρνει ο υπνος και δεν σηκώνεται ποτέ για να έρθει σε εμένα (δεν βάζει ξυπνητήρι, ειναι κουρασμενος και δεν ακουει τα τηλεφωνα που τον παιρνω). Κι εγώ περιμένωωω σα μαλάκας. Τον παιρνω τηλ αλλα δεν απανταει γιατι κοιμαται σα μοσχάρι και δεν ακουει το τηλ. Δεν παίζει κάτι άλλο, ειναι σίγουρο αυτό. Αλλά μου τη δίνει γιατί εγώ ετοιμάζομαι και τον περιμένω και μετά με παίρνει τηλ ή πιο αργά ή την επόμενη και με τουμπάρει πολύ εύκολα. Στην αρχή του φώναζα και γκρίνιαζα πολύ, τώρα βλέπω πως ό,τι και να πω, δεν πιανει και ψιλονευριαζει κιολας. Τις προάλλες συνεβη παλι και με πηρε τηλ πίσω γυρω στις 20 φορες και δεν απαντησα επιτηδες. Μου ζητησε συγνωμη. Χθες ξανασυνέβη και ενω θα εφευγε στο εξωτερικο την επομενη, παλι δε βρεθηκαμε.Δεν ξερω πως να το χειριστω.Ας μου πει ότι είναι κουρασμένος και δεν μπορεί να βγούμε, δεν θα ειχα προβλημα!Κατα τα αλλα είναι μια χαρα, δεν εχω παράπονο, αλλά είναι το κουσουρι του. Άλλοι έχουν άλλα στραβά, σκέφτομαι. Τι να κάνω όμως βρε παιδιά για να τον κάνω να αλλαξει; Σας παρακαλώ απαντηστε μου σοβαρα.