ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

περιμενοντας...μια εσωτερικη ευχη του μυαλου,της ψυχης,της υπαρξης μας.αραγε θα γινει;να περιμενω με την παιδικη αγνοια κ την αγωνια το βραδυ της παραμονης της πρωτοχρονιας;ποσο θα θελα να γεμισουν τα παντα με φως να φυγουν οι εννοιες κ οι στεναγμοι να βλεπω χαμογελα παντου.να επικρατει η δυναμι της αγαπης κ της καλωσυνης.να μη φοβαμαι να πω καλημερα στον διπλανο μου να μπορω να περπατω χωρις σκιες γυρω μου να αισθανομαι ελευθερη .να μην ακουω πληρωσε πεινασε πεθανε.υστερα ξυπνησα.....