4.7.2015 | 01:28
Περπαταω...
Περπατάω γρήγορα, αυτόματα, ασύνειδαΈνα μαργαριτάρι δροσίζει το μάγουλο μου καθώς κυλάειΚαι έπειτα δεύτερο... τρίτοΠροσπαθώ να τα συγκρατήσω...ΜΑΤΑΙΑΠροσπερνώ πρόσωπααδιάφορα, προβληματισμένα, ευτυχισμένα"Το τελευταίο σίγουρα δεν είσαι εσύ" σκέφτομαικαι μετά πάλι Περπατάω γρήγορα, αυτόματα, ασύνειδατα μαργαριτάρια κοντεύουν να με πνίξουνΜα τι κακό η μοναξιά μέσα στο πλήθοςΑΣΦΥΞΙΑ"Ανέκαθεν σε κυνηγούσε η μοναξιάάγρυπνη αειθαλής σκιά μονίμως στο πλευρό σου.κατά καιρούς να νιώθεις πως σε άφησε μα τι άπατη...ακόμα εκεί μα ήτανε κρυμμένη."Περπατάω γρήγορα, αυτόματα, ασύνειδαΑυτό για απόψε Αύριο θα χει περάσει... το ανέμελο προσωπείο θα το κοιτάνε πρόσωπααδιάφορα, προβληματισμένα, ευτυχισμένα"Το τελευταίο σίγουρα είσαι εσύ"θα κραυγάζω μέσα μου εθελοτυφλώντας.Λησμονώντας τα μαργαριτάρια.Περπατώντας γρήγορα, αυτόματα, ασύνειδα.