ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν β λυκείου.Στο φροντιστήριο εκανα έκθεση σε τμημα με μια -μέτρια ισως- καθηγήτρια. Δεν τη συμπαθούσαν ιδιαίτερα, χωρίς όμως κάποιο λογο. Θα έλεγα πως μου φάνταζε αδιάφορη. Κάποια στιγμη μιλούσαμε στο μαθημα για το ρατσισμό και όταν αναφέρθηκε λοιπον στην ομοφυλοφυλία, παρ όλο που έδειχνε να υποστηριζει πλήρως τα δικαιώματα των ομοφυλοφυλων έκανε μια παράξενη γκριματσα, ενα μορφασμο που δήλωνε απέχθεια. Μόλις τελειωσε το μαθημα λοιπον θελησα να τη ρωτήσω τι πραγματικα πιστεύει για τους ομοφυλόφιλους. Εκείνη μου είπε πως τους ανέχεται αλλά δεν μπορεί κι ουτε θέλει να τους αποδεχθεί. Και πως αν δίδασκε ποτε σε εναν μαθητή/μαθήτρια ομοφυλοφυλο/ή θα ένιωθε τρομερή αμηχανία.ΛΟΙΠΟΝ ΕΜΈΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΒΆΛΛΕΙ ΝΑ ΜΕ ΑΝΈΧΟΝΤΑΙ.Δεν της είπα τίποτα, έφυγα αφού είχε τελειώσει το μαθημα και δεν δέχτηκα να ξανακανω ποτε μαθημα μαζί της. Φετος κάνω ιδιαίτερα με μια καθηγήτρια πολύ καλη στη δουλεια της και εξαιρετική σαν άνθρωπος, που γνωρίζει πολύ καλά πως είμαι λεσβία και δενποτε με ανέχετε ουτε με πληγωνει, με σέβεται με δέχεται έτσι όπως είμαι.Θέλω να πω , πως αν υπάρχει κάποιος που βρίσκεται σε παράνοια κατάσταση να μην αρκείται στην ανοχή των αλλων και να μην νιώθεις αδύναμος απέναντι σε κάθε ρατσιστή!