28.1.2012 | 03:54
Πες το μου...
Θα 'ναι τα ματια σου δυο θαλασσεςκι εγω καραβι αταξιδευτοπου ξεκιναει για το αγνωστο, το απατηλο , το λαγνοΘα ειναι η φωνη σου το γλυκο τραγουδι των σειρηνωνπου θα με παρασερνει στης αγκαλιας σου το φιλοξενο ακρογιαλιΘα ειναι τα χειλη σου τριανταφυλλαΜε το αρωμα τους θα μεθωΜε το αγγιγμα τους θα πεθαινωΘα ειναι τα χερια σου δυο κριναΧαδι ανοιξιατικο στη φθινοπωρινη μελαγχολιαΘα ειναι το στηθος σου λωτοςΛηθη παντοτινη της μοναξιας που με εχει αλυσοδεσει...Και αν εισαι ονειρο, παιχνιδι του μυαλου,μη με αρνηθεις!Μη σβυσεις...μη χαθεις...Ακομα λιγο ασε με να σε αγαπω, Και υστερα σκοτωσε με...ήΕισαι το δερμα που ταιριαζει στο κορμι μου,Το φιλι που καιει στο μαγουλοΕισαι η τρελλα, το χρωμα, η λεξηπου σατιριζει το πεπρωμενοκτλ, κτλ...Πες τα αθεοφοβε... Μην ανησυχεις, θα πεσω.Το που ειναι το θεμα. Στο κρεβατι σου ή απο τον 6ο???