ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετά από πολύ κόπο και προσπάθεια καθώς είμαι στα 23 μου και ακόμα σπουδάζω κατάφερα και βρήκα δουλειά σε μια μεγάλη εταιρεία πάνω στο κομμάτι που με ενδιαφέρει. Όλοι αναρωτιούνται πως τα κατάφερα και με πήραν...Από ότι φαίνεται δεν πίστευαν και πολύ σε εμένα... Με ρωτάνε συνεχώς αν έχει δουλειά και αν δουλεύω εκεί ακόμα παρ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε αυτό το διάστημα σαν χώρα. ..σαν να περιμένουν να τους πώ ότι δεν έχουμε καθόλου δουλειά για να ηρεμήσουν!Ξαφνικά όλοι οι "φίλοι" μου έχουν απομακρυνθεί όχι γιατί απομακρύνθηκα εγώ αλλά γιατί ζηλεύουν.... γιατί εγώ και όχι αυτοί που έχουν πάρει ήδη πτυχίο…. έτσι νιώθω Ζηλεύουν που εγώ κατάφερα να ανέβω ένα σκαλοπάτι παραπάνω από αυτές;;; δεν ξέρω αλήθεια Και εκεί που δεν είχα δουλειά και είχα φίλες, τώρα έχω δουλεία και είμαι τελείως μόνη μου. Ξυπνάω με όρεξη καθημερινά για να πάω στη δουλεία μου και όταν σχολάσω κλείνομαι σπίτι μου όλη μέρα μέσα.Και δεν είμαι άνθρωπος που υπερηφανεύομαι για την επιτυχία μου, δεν νιώθω ότι κατέκτησα όλο τον κόσμο ούτε πιστεύω πως αυτή η δουλεία με κάνει να είμαι κάτι καλύτερο από αυτές. Έχω δίπλα μου ανθρώπους που με αγαπάνε και τους αγαπώ αλλά αυτό το διάστημα είναι μακριά μου- και εκεί που είχα μια μικρή - μεγάλη επιτυχία όπως θες ονόμασε την- κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους που πίστευα ότι είναι φίλοι μου δεν χάρηκαν με τη χαρά μου και απομακρύνθηκαν. Ίσως φταίω και έγω...δεν ξέρω! και ούτε θέλω να ξαναμπούν στη ζωή μου. Απλώς ξαφνικά έμεινα μόνη μου χωρίς παρέες και φίλους. Μεχρι και μπάνιο μόνη μου πηγαίνω.... Αυτά... ήθελα κάπου να μιλήσω… όλες οι απόψεις και συμβουλές σας δεκτές!Καλό δεκαπενταύγουστο σε όλους.. με ανθρώπους που σας αγαπάνε και τους αγαπάτε!