Θα σταθώ στις λέξεις «πλακώνει η καρδιά μου», «ακόμη να το συνηθίσω», «χάνω σημαντικές στιγμές από τη ζωή τους», γιατί νομίζω κρύβουν ότι δυσκολεύεσαι να χειριστείς ως ένα βαθμό την κατάσταση.Κατ´αρχήν, σε καταλαβαίνω. Όμως οι περισσότεροι γονείς ξέρουν ότι το παιδί τους πρέπει να κάνει τη δική του ζωή μόλις ενηλικιωθεί και αυτό οφείλουν να του το μεταδώσουν.Ίσως κάποιος/α ψυχολόγος, βασισμένος/η στην επιλογή των λεξεων που έκανες, να σου πει ότι δεν είναι καλό για σένα να μην έχεις «απογαλακτιστεί» πλήρως συναισθηματικά σε αυτή την ηλικία (εγώ εικάζω πως είσαι τουλάχιστον 28 ετών), ότι είναι σα να έχεις χτίσει μια εξαρτητική συναισθηματική σχέση με τους γονείς σου, ίσως να τους έχεις αγιοποιήσει στο μυαλό σου και δεν έχεις περάσει στη φάση που τους βλέπεις ως άλλους ενήλικες, ότι αρνείσαι να αλλάξει η σχέση σας παρότι φαινομενικά έχεις προχωρήσει στη ζωή σου (ζεις σε άλλη οικία, χιλιομετρικά μακριά, κ.τ.λ.) κ.τ.λ. . Όπως και να ´χει, με μόνο δεδομένο τις λέξεις που χρησιμοποίησες, θα έλεγα ότι καλό θα σου έκανε εάν επισκεπτόσουν ένα/μία ψυχολόγο. Να πεις τις σκέψεις σου σε κάποιον άνθρωπο που έχει τα εργαλεία να σε βοηθήσει να μη σε «πλακώνει η καρδιά σου». Σε μερικά χρόνια οι γονείς σου θα είναι σε ηλικία που ίσως χρειαστούν κάποια βοήθεια, τι θα κάνεις αν δεν είσαι εκεί, θα σε κατατρώνε οι τύψεις;Γι ´ αυτό, λοιπόν, εγώ νομίζω πως η εξομολόγησή σου είναι από τις περιπτώσεις που ό,τι και να σου πούμε στις Εξομολογήσεις, όσο και να σου συμπαρασταθούμε, θα είναι μόνο προσωρινή βοήθεια κι αν δεν δουλέψεις αυτά που σε απασχολούν τώρα με έναν ειδικό, μετά θα είναι δυσκολότερο.—————————Καλές γιορτές!
26.12.2018 | 23:19
Πλακώνει η καρδιά μου..
Κάθε φορά που αφήνω τους δικούς μου στο νησί για να επιστρέψω Αθήνα . Δέκα χρόνια μακρια τους και ακόμα να το συνηθίσω , νιώθω πως χάμω σημαντικές στιγμές από την ζωή τους αλλά δουλειά και ζωή στο νησί γιόκ !Συμπαρασταση ρε παιδιά και γνώμες
1