ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω σχέση πολλά χρόνια από μικρή ηλικία. Από τα 18 για την ακρίβεια. Τώρα είμαι 25. Πριν δύο χρόνια έζησα για σπουδές για ένα μεγάλο διάστημα εξωτερικό. Συνέχισα τη σχέση μου κανονικά από απόσταση κ ακόμα είμαστε μαζί επιτέλους στην ίδια πόλη καθώς και αυτός όλα τα χρόνια σπούδαζε αλλού.παντα είναι όμορφα όλα με τη σχέση μου και ειμαστε σχετικά καλά . Υπάρχουν τα καλοκαίρια προβλήματα που φαντάζομαι έχουμε όλοι. Ήταν και είναι λοιπόν μια δυνατή σχέση που άντεξε στην απόσταση. Όσο ζούσα έξω για πρώτη φορά μου είχε αρέσει κάποιος άλλος. Και ενοιωθα άσχημα για αυτό. Ήταν από εκείνη τη χώρα κ η επικοινωνία μας ήταν στα αγγλικά φυσικά. Πράγμα που με εξιταρε πολύ .Γνωριστήκαμε τυχαία για την ακρίβεια στο δρόμο ενώ είχα χαθεί. Ποτέ δεν μου "την έπεσε" ξεκαθαρα". Με βοήθησε, Μου έδωσε στοιχεία επικοινωνίας αν χρειαστω ποτέ βοήθεια αφού τελικά ειμασταν και γείτονες. Εγώ για να τον ευχαριστήσω που με βοηθήσε τον κάλεσα για φαγητό έξω, λίγες μέρες μετά. Τότε δεν είχα σκεφτεί ακόμα κάτι 'υποπτο' Άρχισε λοιπόν μια πολύ όμορφη επαφή και επικοινωνία. Ποτέ δεν υπήρξε πέσιμο, η κάποια αναφορά σε κάτι τέτοιο. Αλλά εμένα μαρεσε.αρκετα. η νόμιζα ότι μαρεσει;;; Ένιωθα ότι και από τη πλευρά του ίσως υπήρχε ένα ενδιαφέρον αλλά έτσι κ αλλιώς δεν υπήρχε νόημα να γίνει κάτι. Βλεπομασταν σπάνια μια φορά στο μήνα η το δίμηνο. Ταξιδευε και έλειπε πολύ λόγω της δουλειάς του. Αλλά καθόμασταν πολλές ώρες και αναλύσαμε τα πάντα. Ταιριάζαμε. Τα λέγαμε ωραία. Πέρναγα τοσο όμορφα από τις συζητήσεις μας. Έφυγα και γύρισα πίσω Ελλάδα. Συνέχισε να μου στέλνει εμαιλ( μόνο έτσι μιλάμε όχι φβ κλπ). Και πάλι να μιλάμε είτε για τα νέα μας, είτε αόριστα και φιλοσοφικά. Μέχρι και σήμερα μιλάμε μία στο τόσο Εγώ πηγαίνω εκεί να βλέπω και φίλους και τον βλέπω και δείχνει να χαίρεται πολύ κάθε φορά και όταν επιστρέφω μου στέλνει πόσο χάρηκε. Είναι γενικά ένας κλειστός, ντροπαλός, μυστήριος και από κρύα χώρα άνθρωπος αλλά πολύ ουσιώδης και καλός. Όχι ιδιαίτερα κοινωνικός η αυθρομητος και ευχάριστος, όπως έλεγε ότι ήμουν εγω. Επίσης συνεχώς μου έλεγε κ λεει και έδειχνε πόσο με θαυμάζει και εκτιμαει . Και εγώ τον θαυμάζω πάρα πολύ..Πρόσφαταα μου έστειλε τα νέα του, μου είπε θέλει να έρθει ελλαδα να δει λίγο ήλιο, εμένα και ένα φίλο του. Και μιλάμε σπάνια με εμαιλ μια φορά το δίμηνο αλλά αν αρχίσει κάποια συζητηση θα μιλάμε κάνα μήνα ετσι. Με τα νέα μας η άσχετα. Επίσης πάντα επισημαίνουμε πόσα καλά καταλαβαινομαστε κλπ. Και πόσα κοινά έχουμε καιλπ. Κάναμε και δωρα ο ένας στον άλλον όταν βλεπομασταν πχ βιβλία η δίσκους. Τέλος πάντων μπορεί ο άνθρωπος να μη γουστάρει καν και να είναι φουλ φιλικός εγώ όμως είχα λίγο κολλήσει και δεν το έδειχνα βέβαια. Να σημειωθεί, δεν έχουμε πει ποτέ αν έχουμε σχέσεις κλπ. Πάντα οι συζητήσεις ήταν αλλού τύπου και όχι πόσα αδερφια έχεις κλπ. Το καλοκαίρι θα ταξιδέψω προς τα εκεί με φίλους και λέω να περάσω να δω και τους παλιούς φίλους κλπ κ φυσικά κ αυτόν. Το θέμα είναι ότι πάντα αναρωτιέμαι αν τελικά γουστάρε και οκ δεν έκανε κίνηση γιατί δεν είχε νόημα ... Και με τρώει να λύσω αυτή την απορία αλλά από την άλλη δε ξερω.....και δεύτερον ότι νιώθω ενοχές πολλές γιατί δεν έγινε ούτε ειπώθηκε κάτι αλλά τον σκεφτόμουν. Πια δεν τον σκέφτομαι όπως όταν ζούσα εκεί αλλά όταν θα μιλάμε η θα βρεθούμε ξέρω ότι χαίρομαι και έχω αυτήν την αγωνία....Δεν θα κεράτωνα ποτέ αλλά νιώθω ενοχές που στο μυαλό μου μπήκε κάποιος πλατωνικά αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. (ποτέ όμως σεξουαλικά)....Αυτά. Θα χαρώ να ακούσω μια γνώμη η κάτι παρόμοιο!!!!