ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να έχεις βαρεθεί τη ζωή σου, να έχεις βαλτώσει , να μην έχει μείνει ούτε μια στάλα ερωτισμού ούτε ένα φυτίλι πάθους στο καντήλι για κάψιμο...Και να μην μπορείς να βρεις αφορμη να φυγεις! Ούτε μια απειροελάχιστη τόση δα αφορμή. Να μοιάζουν όλα τόσο τέλεια κι ακύμαντα επιφανειακά. Ούτε τσακωμοί ούτε διαφωνίες ούτε καταπίεση ούτε απιστία. Τίποτα απολύτως. Και κάθε φορά που τολμάς να ξεκολλήσεις απ τον βράχο σου, ο άλλος να κολλάει όλο και περισσότερο πάνω σου. Να σε κάνει να νιώθεις σημαντικός κι απαραίτητος.Πως η ζωη του εξαρτάται από σένα. Πως εισαι ο,τι εχει. Ο,τι θελει. Κι ο,τι θα επιθυμησει ποτε. Και ποιος είναι τόσο αναίσθητος και τοσο κυνικος να πληγώσει την αψεγαδιαστη τελειοτητα. Ούτε στον ιδιο σου τον εαυτο δεν τολμας να το ψελλίσεις. Ουτε να το σκεφτεις. Νιώθεις τύψεις προκαταβολικά. Μονο που υπάρχει κι αυτό σαν ιδέα. Κι η επόμενη μέρα έρχεται. Ίδια με την προηγούμενη. Ίδια με την επόμενη. Κι εσυ εκεί. Κολλημένος στο βράχο σου. Και το νερό να ανεβαίνει. Να ανεβαίνει. Να ανεβαίνει...