ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που αγαπουν τη ζωή... Μ' αρέσει να διαβάζω στα μάτια τους το άδολο και τ' αθώο, μάτια που γύρω τους χαράχτηκαν βαθιές οι ρυτίδες του πόνου και του χαμόγελου...Να διαβάζω τη λύπη στο βλέμμα τους, και να 'ναι η λύπη τους η δύναμή τους...Μ΄ αρέσουν οι άνθρωποι που δεν επιδεικνύουν τις γνώσεις τους μα με ταπεινότητα μαθαίνουν τη ζωή κάθε στιγμή... κάθε λεπτο... στο λιόγερμα και στην χρυσή ανατολή...Μ' αρέσουν αυτοί που δεν κουραζονται ν' αναζητούν την ομορφιά... τ' απέρριττο... τ' απλό... το χάδι και το γέλιο τ' ανόθευτο...Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που δεν φορούν μάσκες... που δεν κρύβουν πίσω από πομπώδεις λέξεις το τίποτα της ψυχής τους...Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που λένε: "έλα κάτσε σιμά" και μαζί σου μοιράζονται τα λίγα, τα ταπεινά, τα αληθινά της ζωής... π' ανοίγουν την ψυχή τους, χωρίς δεύτερες σκέψεις...Μ' αρέσουν οι άνθρωποι που στύβουν το λίγο και ξεχειλίζει το πολύ της ψυχής τους... Αλοίμονο σ' αυτούς, που φορούν μάσκες...Αλοίμονο σ' αυτούς, που παίζουν μ' ανθρώπινες ψυχές... Η Αγάπη θέλει ηρωισμό, θυσίες και όχι μόνο σε μια στιγμή ενθουσιασμού, αλλά κάθε μέρα και κάθε ώρα. Κάποια στιγμή, έρχεται για όλους μας η ώρα του μεγάλου ταξειδιού... Περαστικοί είμαστε σ' αυτή η ζωή και δεν το 'χουμε αντιληφθεί... Ότι έχουμε, θα το χάσουμε... τιποτα δεν ζει για πάντα... εκτός από την ψυχή... εκτός από την αγάπη...Σ' έμαθαν, πως η διαμάχη, βρίσκεται ανάμεσα στη ζωή και στον θανατο... Λάθος....Η διαμάχη, είναι ανάμεσα στην αγάπη και στον θάνατο...Όταν αγαπάς, δεν υπάρχει θάνατος... γιατί η ψυχή, είναι αιώνια...Αγάπησε... αγάπησε υπερβαίνοντας τα στενά όρια του εαυτού σου... αγάπησε, πέρα από τον φόβο σου...