ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτήν? Η τον μύθο που έπλασα γύρω από αυτήν? Για μήνες με ταλανίζει αυτό το ερώτημα...μερικές φορες νιώθω Ότι ερωτεύτηκα τις στιγμές τα σκηνικά, τον καιρό, τους δρόμους...και σκηνές, ξεπετιούνται στο μυαλό μου κάθε φορά που περνάω από κει, οι ομιλίες αντιχουνε στα αυτιά μου...μια δόση μιζέριας νοσταλγίας και χαράς αυτό νιώθω..περίεργα πράματα περίεργες καταστάσεις..πφφφ δεν έχω ιδέα βασικά Πως να το χαρακτηρίσω αυτό το συναίσθημα! Είναι μια κατηγορία από μόνο του! Αλλα παράλληλα νιώθω μια χαρά, μια ευγνωμοσύνη που το έζησα όλο αυτό ακόμα και αν πονάει η νοσταλγία είναι γλυκιά..Ίσως όλο αυτό να είναι ο πόνος που σιγά σιγά ξεφταει.Ποιος ξέρει??...ένα είναι το σίγουρο ότι για πάντα θα είσαι στη καρδιά μου! Για πάντα θα σ αγαπώ έτσι όπως σε επλασα..αντίο!