3.3.2015 | 00:36
Πονάει.
Γνωριστήκαμε τυχαία ένα βράδυ και αμέσως έδειξες το ενδιαφέρον σου. Ήταν δύσκολο εξ΄αρχής γιατί δεν μεναμε στην ιδια πολη. Και εκτός αυτού εσύ για ενα διάστημα έπρεπε να είσαι μακριά - ανωτέρα βία. Θα εμενες εδω μια μερα και μετα θα εφευγες. Αυτη την ημερα την περασαμε μαζι. Τοσος ηταν ο ενθουσιασμος και των δυο μας. Τοτε με προσκαλεσες να ερθω ενα 3ημερο εκει που θα ησουν. Δεν δεχτηκα. Μου ειπες οτι σου αρεσω και θελεις να με γνωρισεις και αν ταιριαζαμε να το βλεπαμε και για σχεση. Μου φανηκαν τοσο ξενα προς εμενα που εμεινα να σε κοιταω. Ειχα συνηθισει στην ρουτινα μου βλεπεις, τοσο καιρο μονη κι' ολας. Η επικοινωνια μας εγινε καθημερινη και πολλες φορες μεσα στην ημερα. Με το που ακουγα την φωνη σου και μονο, ανεβαζες 10 λεβελ την διαθεση μου. Ειπες οτι θελεις να με γνωρισεις καλυτερα. Ειπες οτι σου λειπω. Ειπες οτι θελεις να ειμαι εκει. Ειπες και αλλα, οι δισταγμοι μου εξαφανιστηκαν και ηρθα. Περασα ενα απο τα καλυτερα 3ημερα της μεχρι τωρα ζωης μου. Και εσυ, οπως φανηκε και μου ειπες. Δεν ηθελα να φυγω. Δεν θελαμε να αποχωριστουμε. Η επικοινωνια μας συνεχιστηκε, αλλα με τον καιρο γινοταν ολο και πιο δυσκολη. Εκει που ησουν δεν περνουσες καλα και η σχεση με το κινητο ηταν δυσκολη. Το καταλαβαινω. Δεν ειπα κατι. Μονο οτι ειμαι εδω για εσενα. Και μια μερα μου λες οτι ειστε κ παλι μαζι με την πρωην σου που ειχατε σχεση 6 χρονια. Δεν ξερεις πως πονεσε. Και πως ποναει. Μπορει το μεταξυ μας να μην ηταν 6 χρονια , ουτε καν 6 μηνες , αλλα ειχα αρχισει να σε ερωτευομαι. Και ποναει πολυ που δν προλαβα να σε χορτασω. Που δεν θα ξανακουσω την φωνη σου. Να εισαι καλα και σε ευχαριστω για αυτο το λιγο. Μην ανοιγετε νεους κυκλους αν δεν εχετε τελειωσει με τους προηγουμενους. Ποναει.