ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

η σχεση μας ηταν παραδεισος και κολαση μαζι για μενα..μπορουσες να με ανεβασεις στον ουρανο και την ιδια στιγμη να με ριξεις στο χωμα με μια κουβεντα,με μια αγκαλια..για 3 χρονια ημουν εθισμενη σε σενα,ζουσα μεσα απο σενα και δεχομουν αρρωστημενες ζηλειες,χωρισμους,επανασυνδεσεις και λογια,ποσα λογια καρφια μεσα μου..εφευγες,ξαναγυρναγες αλλα ησουν αρρωστος ψυχολογικα και αρρωστησες και μενα αλλα παντα σε ξαναδεχομουν..πηγες με αλλη,το εμαθα κι εφυγα μακρια,εκλεισα τα αυτια μου σε ολες τις αρρωστες δικαιολογιες σου κι ευτυχως εξαφανιστηκες δεν σε ειδα πουθενα για ατελειωτους μηνες,κρατιομουν βασανιστικα μακρια σου και τα καταφερα εγινα καλα,δε με ποναγες πια μεσα μου ζουσα τη ζωη μου οπως ηθελα εγω και δε μπορουσα να πιστεψω πως σε αφησα να μου κανεις τοσο κακο..και ξαφνικα μετα απο ενα χρονο ξαναγυρνας και λες και κανεις αυτα που ηθελα παντα,με πραξεις με διεκδικεις χωρις να τα παρατας και παρα τις αντιδρασεις μου και θες να μου αποδειξεις οτι εισαι πια αλλος ανθρωπος,δεχεσαι τα παντα απο μενα,σαν να μου φαινεται οτι πια αλλαξαν οι ρολοι αλλα εμενα δε με ενδιαφερει αυτο,δεν ειμαι τετοιος ανθρωπος και πια δε με ενδιαφερει να σε εκδικηθω οπως ενιωθα κατι βραδια που δεν ξημερωναν μηνες πριν..δε με νοιαζει πια για σενα κι αυτο ειναι η τιμωρια σου οτι εχασες το μοναδικο ανθρωπο που σε αγαπησε,μεινε τωρα στις αδειες αγκαλιες που θα σε δεχτουν..δε σου αξιζε η αγαπη μου ουτε μπορω τωρα να σε πιστεψω,τωρα πια ειμαι καλα και τα καταφερα μονη μου,δε σε ξαναφηνω να με πληγωσεις ποτε ξανα..μακαρι αν οντως αλλαξες να νιωσεις την αγαπη ετσι οπως πρεπει,με ολη της τη δυναμη ακομα κι αν δε θα ειμαι εγω εκει που καποτε ησουν ολη μου η ζωη..καλη τυχη ρε.