Δεν παύεις να πονάς... μαθαίνεις να συμβιβάζεσαι με τον πόνο. Εξάλλου, όσο περνάει ο καιρός γίνεται και αυτός ένα κομμάτι του εαυτού σου. Είναι ένα αναγκαίο (άσχημο) συναίσθημα που σε σκληραγωγεί και σε διδάσκει. Καμία ζωή δεν είναι απόλυτα ευτυχισμένη, όποιο μονοπάτι και αν ακολουθήσεις τον πόνο θα τον βρεις μπροστά σου . Απλώς πρέπει να είσαι έτοιμος κάθε φορά να τον αντιμετωπίζεις γιατί πάντα υπάρχουν χειρότερα...