ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω τόσο μόνη και ηλίθια και αποτυχημένη και θλιβερή και..και..και...είμαι τόσο μακριά από όσους αγαπάω και έχω απομείνει εδώ μόνο με γνωστούς και η μοναξιά μεγαλώνει...δεν έχω ούτε μισό άνθρωπο "δικό" μου, πάω να ανοιχτώ και γρήγορα ξανακλείνομαι στον εαυτό μου, δεν μπορώ να περάσω καλά με γνωστούς...προτιμώ να κάθομαι μέσα μόνη. Και οι μήνες περνάνε..νιώθω πως ΟΛΟΙ έχουν τις ζωές τους εκτός απο εμένα. Παίρνω για ένα καφέ και νομίζω πως κανένας δεν θέλει να βγει μαζί μου, όλοι έχουν τον κύκλο τους. Πώς κατάντησα έτσι...