ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρχίζεις να αισθάνεσαι πράγματα για ένα άλλο πρόσωπο. Χωρίς να σου δώσει δικαίωμα ή αφορμή. Κάνεις λίγη, περιστασιακή παρέα μαζί του (της, βασικά). Είναι φιλικός, ευχάριστος χαρακτήρας. Όμως, ως εκεί. Είναι πολυάσχολο άτομο και με λιγοστό ελεύθερο χρόνο. Το θαυμάζεις, το εκτιμάς, το σέβεσαι, ίσως...Σε εμπιστεύεται ως ένα βαθμό, σου κάνει νύξη (χωρίς λεπτομέρειες) σε προσωπικές δυσκολίες που έχει περάσει, προτού επιχειρήσει να στηρίξει εσένα, που έχεις τα χάλια σου... Αρχίζεις να συνέρχεσαι, όμως κολλάς τώρα με αυτό το άτομο, έτσι ξαφνικά... Δεν σε σηκώνει η κατάσταση και το ξέρεις. Φοβάσαι πως αν το εκφράσεις, θα χάσεις και αυτό που έχεις ήδη.Μετά αντιλαμβάνεσαι ότι δεν σε εμπιστεύεται αρκετά και ίσως φταις κι εσύ γι' αυτό, λίγο... Μαθαίνεις ότι εμπιστεύτηκε προσωπικά πράγματα σε άλλους ένα γύρω, αλλά εσύ, δεν θέλει να τα μάθεις ποτέ... Ενώ εσύ θέλεις και το χρειάζεσαι. Μάλιστα, στην υποψία ότι κατάλαβες το παραμικρό, επιχειρεί να απομακρυνθεί και βάζει κάποιον να σε κρατάει απασχολημένο, για να "ξεφεύγει". Τα "ξαναβρίσκετε", όμως υπάρχει διάχυτο άγχος στην ατμόσφαιρα (από τη μεριά του ατόμου) και το θέμα στη συζήτηση αλλάζει διαρκώς. Εσύ με όλ' αυτά, αντί να αποθαρρύνεσαι, κολλάς περισσότερο, το ΘΕΛΕΙΣ αυτό το άτομο, νιώθεις ως πρωταρχική ανάγκη να σε συμπαθήσει όσο εσύ εκείνο, ή έστω να σε εμπιστευτεί, αλλά το τελευταίο όχι περισσότερο από άλλους, απλά το ίδιο ακριβώς.Είμαι σε μια φάση πολύ ιδιαίτερη, ακραίων συναισθημάτων, αδυναμίας... Ναι, μέχρι κι εγώ, έφτασα σε ένα σημείο που χρειάζομαι βοήθεια. Δεν ντρέπομαι να τη ζητήσω, λοιπόν.