11.2.2019 | 02:43
Πως είναι πραγματικά να έχεις μικρό πέος.
Διάβασα κάπου μία υποτιθέμενη εξομολόγηση κάποιου νεαρού που ούτε λίγο ούτε πολύ μου φάνηκε ότι παρουσίασε μία ιστορία πολύ μακρυά από αυτό που βιώνει ένας άντρας με τέτοιο πρόβλημα. Παραθέτω λοιπόν την δική μου ιστορία την ώρα που πλέον είναι 40 χρονών κατασταλαγμένος σχετικά με το συγκεκριμένο πρόβλημα.Δεν ξέρω αν θα βοηθήσει κανένα ,αλλά τουλάχιστον είναι μια πραγματική διάσταση του προβλήματος. Το πρόβλημα το ήξερα από πολύ μικρός , περίπου από τα 5 μου όπου εντελώς αθώα την ώρα που σαν παιδάκια κάναμε "τσίσα" παρατηρήσαμε όλοι ότι το δικό μου πέος ήταν πολύ πιο μικρό από όλων των άλλων αγοριών.Τότε δεν είχε καμία επίπτωση μιας και δεν είχε ξεκινήσει ακόμα η εφηβεία. Μέσα στην εφηβεία πάλι δεν υπήρχε καμία επίπτωση μιας και τα αγόρια είχαν ντροπή στο να προσεγγίσουν τα κορίτσια αλλά και πλέον η αυξημένη αίσθηση ιδιωτικότητας μας είχε σταματήσει από το να γυμνωνόμαστε ο ένας μπροστά στον άλλο. Το πρώτο δύσκολο κομμάτι ήρθε ουσιαστικά όταν ήρθε η στιγμή του στρατού. Εκεί τα πράγματα ήταν λίγο τραγικά , έψαξα να βρω σπίτι να νοικιάσω γιατί φοβόμουν ότι δεν θα με δεχτούν στον στρατό.Ταυτόχρονα έψαχνα και για δουλειά .Μικρό πέος με ανελκόμενους όρχεις ήταν πολύ άσχημη εικόνα .Ουσιαστικά δεν φαινόταν αντρικά γεννητικά όργανα όταν κοίταζα στον καθρέφτη. Προς έκπληξή μου την ημέρα της εξέτασης από τους γιατρούς οι όρχεις μου ήτανε σχετικά ευδιάκριτοι και μάλιστα τους ρώτησα γεμάτος απορία αν είναι όλα καλά με το μέγεθος του πέους , όπου απλά μου είπαν καλή θητεία ... Στην θητεία υπήρξαν σχετικά λίγα σχόλια για το μέγεθος που μπορώ να πω ότι δεν ήταν τόσο άσχημα μιας και δεν έδινα σημασία .Το πρόβλημα ήταν πάντα όταν ανέλπιστα ερχόμουν πιο κοντά με κάποιο κορίτσι κάτι που έγινε 2 -3 φορές στην ζωή μου . Η ανθρώπινη ανάγκη για επαφή σε συνδυασμό με την αδυναμία μου να κάνω σεξ μου δημιουργούσε μεγάλες πολυετείς περιόδους κατάθλιψης , κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα. Δεν θα πλατιάσω στο πόσο άσχημο είναι το βίωμα αυτής της κατάστασης .Ο καθένας περνάει τα δικά του. Απλά θα δώσω την διάσταση του προβλήματος σε σχέση με την σεξουαλική πράξη. Ουσιαστικά το πρώτο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει μήκος για να ξεδιπλωθεί το προφυλακτικό , το οποίο έχει την τάση να φύγει πριν ακόμα ξεκινήσει η επαφή.Ακόμα και ο αυνανισμός είναι τεχνικά δύσκολος με μικρός πέος.Το δεύτερο πρόβλημα είναι η αδυναμία διείσδυσης αν και μία φορά με μία επαγγελματία που είχε τεράστια υπομονή και αφιέρωσε υπερβολικά πολύ χρόνο , κατάφερα για πρώτη φορά να ολοκληρώσω με τα χίλια ζόρια και με την υπερπροσπάθεια της κοπέλας. Αυτό βέβαια δεν μπορείς να το απαιτήσεις ούτε και να το περιγράψεις σε μία φυσιολογική κοπέλα με την οποία προσπαθείς να κάνεις σχέση.Κατέληξα ότι είναι πιο σωστό να το λέω σε κάθε προσπάθεια φλερτ κάποια στιγμή γιατί είχαν προηγηθεί κάποια αποκαλυπτήρια πολύ άβολα .Δοκίμασα σαφώς και την περίπτωση να δημιουργηθεί πρώτα ένα υπόβαθρο συναισθηματικό αλλά εκεί η απόρριψη πόναγε πολύ περισσότερο. Διαπίστωσα ότι πολλές χώρες σταμάτησαν να εφαρμόζουν τις λεγόμενες αυξητικές εγχειρήσεις μήκους λόγο πολλών κακών αποτελεσμάτων αλλά γενικότερα και από κάποια forums που κατάφερα να βρω δεν είχαν καλές εντυπώσεις για αυτές τις επεμβάσεις που συνήθως έδιναν ένα ελάχιστο αποτέλεσμα με μεγάλο κόστος στην λειτουργία του πέους, Μέχρι και τώρα στα 40 μου , με κοιτάζουν γυναίκες που και που άλλα πλέον με έχει κουράσει η όλη κατάσταση και πέρα από την εργασία και τον ύπνο μου δεν έχω όρεξη για κάτι άλλο. Δεν μου απάντησε με σαφήνεια κανένας ουρολόγος για την κατάστασή μου. Υποθέτω κάποια ορμονική διαταραχή από την παιδική ηλικία ή και σύνδρομο klinefelter που δεν έχει καμία σημασία και ούτε με πολυενδιαφέρει να ανακαλύψω πλέον. Τώρα για τους πιτσιρικάδες που ανησυχούν και ακούνε διάφορα νούμερα. Στην Ελλάδα έχει γίνει μία και μοναδική μέτρηση σε 50 άτομα από τον Ουρολόγο Σπυρόπουλο Ευάγγελο που έβγαλε μέσο όρο τα 12 εκατοστά . 50 άτομα είναι περισσότεροι από όσους θα γνωρίσει η μέση ελληνίδα στην ζωή της οπότε όσο και αν ακούγεται μικρό το νούμερο καλό είναι σιγά σιγά να συμβιβαστούν όλοι και όλες με την πραγματικότητα. Ναι .... η δική μου περίπτωση απέχει πάρα πολύ από τον πάνω μέσο όρο ....
0