Λέω και γω τη γνώμη μου και φυσικά δεν αναφέρεσαι σε μένα. Απλώς εννοώ πως η εργασιοθεραπεία, το να ασχολείσαι ας πούμε και με το σφουγγάρισμα του σπιτιού, το μαγείρεμα κτλ είναι και αυτό κάτι από το να κοιτάει κανείς το ταβάνι και να σκέφτεται με άγχος συνέχεια. Νιώθεις χρήσιμος κατά κάποιο τρόπο και ότι προσφέρεις. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο με το να σου αποφέρει μια δουλειά χρήματα.
15.6.2018 | 12:13
Πως επιστρέφεις στη κανονικότητα ;
Δουλεύω απο τα 17 μου χρονια . Εδωσα πανελλήνιες και μετά δουλεύα για να βγάλω χαρτζιλίκι . Πήρα το πτυχίο μου χωρίς καθυστέρηση και απο τότε ήμουν τυχερη και δούλευα για 15 χρονια χωρίς να βρεθώ ποτε μου άνεργη. Ώσπου μια μέρα 2017 βρέθηκα για πρώτη φορά άνεργη. Απο μια δουλεια που ήταν η ζωή μου . Δούλευα 10 με 12 ώρες ημερησίως γιατί πραγματικά αγαπούσα τρομερά αυτή τη δουλεια. Σε λίγους μήνες κλείνω 1 χρόνο άνεργη και δεν μπορώ να το διαχειριστώ . Ειναι τόσο δύσκολο να έχεις ειδική εμπειρία και κανένας να μην σε προτιμά . Επίσης Νοιώθω κενή . Με καταστρέφει ψυχολογικά το να κάθομαι όλη μέρα σπίτι κ να κανω δουλειές σπιτιού. Μπορείτε να μου πείτε πως διαχειριστήκατε παρόμοια κατάσταση ;
2
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
