22.4.2014 | 04:30
πώς φιλάς;
περισσότερο καιρο είμαστε χώρια, παρά μαζί. 2 χρόνια κι ακόμη με στοιχειώνεις. 2 χρόνια μακριά σου μεγάλωσα, ωρίμασα, άλλαξα, ήπια, ξενύχτησα, έκλαψα, ερωτεύτηκα, πλήγωσα, γέλασα, έκανα σεξ, κουράστηκα, δούλεψα, ταξίδεψα, μπλέχτηκα σε καβγάδες,τράκαρα, πνίγηκα με το φαί μου τόσες φορές, διάβασα, αποκοιμήθηκα με ανοιχτή τηλεόραση, ούρλιαξα, κάπνισα τόνους τσιγάρα, πέρασα όλη τη μέρα μου στο κρεβάτι, τεμπέλιασα στον ήλιο, ένιωσα τη βροχή, κατάφερα να πιω καφέ μόνη, μαγείρεψα, χόρεψα, ξέρασα, έβρισα, χάθηκα στις σκέψεις μου, χάρηκα τη θάλασσα, έβαψα το σπίτι, τσακώθηκα με τους γείτονες, έπεσα από την εξάντληση, ανέβασα πυρετό, είπα ψέματα- αθώα και μη, διαβασα βιβλία, χαμογέλασα σε περαστικούς, φλέρταρα, απέρριψα και με απέρριψαν, ψάρεψα, είπα 'σ'αγαπώ'.2 χρόνια και πρόλαβα να κάνω τόσα. Έχω αλλάξει τόσο και δεν με αναγνωρίζω ώρες ώρες. Κάθε φορά όμως που σε βλέπω απεκδύομαι της πραγματικότητάς μου, ξεχνώ τι έζησα και σταματώ να σκέφτομαι τι θα ζήσω και ρουφάω τη στιγμή μας.Παίρνω τη δόση που θα με κρατήσει 'καλά' μέχρι την επόμενη φορά- πότε θα 'ναι αυτή; αυτό θα το σκεφτώ μέρες μετά , όταν θα πέσω για ύπνο και θα νιώσω να ξαπλώνεις δίπλα μου για να βυθιστώ στα όνειρα, μπας και θυμηθώ πως φιλάς- το 'χω ξεχάσει κι αυτό φέρνει τον λίγο πόνο που με κάνει να γράφω και τώρα.