ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πως αλλάζει η συμπεριφορά των ξαδερφιών όταν τυγχάνει να είσαι η μικρότερη στο σόι (28 χρονών) και παντρεύεσαι με τον άνθρωπό σου. Ο άντρας μου ως μεγαλύτερος, έχοντας βιώσει επί σειρά ετών κάποιες καταστάσεις παρατηρώντας συμπεριφορές συγγενών του απέναντι σε άλλους, με είχε προειδοποιήσει για να μην παραξενευτώ. Του είχα πει θυμάμαι ότι αυτά είναι υπερβολές και ότι θεωρώ ότι οι συγγενείς και δη τα ξαδέρφια μου θα χαιρόντουσαν ιδιαίτερα για μένα, δεδομένου ότι είχαμε πάντα καλές σχέσεις.ΚΟΥΝΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΥΝΙΑΓΕ.4 χρόνια μετά, οι πρώτες μου ξαδέρφες (εκτός από 2 που είναι χρόνια παντρεμένες και μιλάμε σε γιορτές κλπ), ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ έως έχουν ξεκόψει. Τις έπαιρνα τηλέφωνα για ευχές, για βόλτες κλπ και δεν απαντούν εδώ και μήνες. Ενώ μεταξύ τους βρίσκονται - σημειωτέον είναι όλες ελεύθερες-. Επίσης ένας άλλος μου ξάδερφος -επίσης ανύπαντρος- από εκεί που έλεγε παντού ότι είμαι η αγαπημένη του ξαδέρφη και τον θεωρούσα όχι απλά συγγενή μα και φίλο μου, του κάνω αίτημα φιλίας και μου πατάει απόρριψη. Επίσης με χαιρετάει αλλιώς όταν βρισκόμαστε, πολύ πιο κρύα, πιο απόμακρα.Και μιλάω για άτομα με τα οποία μεγαλώσαμε μαζί.Απορώ γιατί. Να πω ότι ο άντρας μου δεν είναι κοινωνικός ή ευχάριστος τύπος...ίσα ίσα είναι μέσα σε όλα, σε κάθε οικογενειακή μάζωξη, ευδιάθετος, ευγενικός, με χιούμορ, ΓΕΝΙΚΆ ΝΟΡΜΑΛ. Έχει γίνει πλέον όμως πασιφανές ότι κάποιοι είναι ''κουμπωμένοι'' πλέον απέναντί μας. Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Οι γονείς μου νομίζουν ότι επειδή έχουν αυτοί καλοί σχέση με τα ξαδέρφια κ τα αδέρφια τους, ότι θα έχουμε αυτόματα και εμείς τα πρώτα/δεύτερα ξαδέρφια. Και ενώ ουδέποτε θέλησα να προβάλω τίποτα από την προσωπική μου ζωή για να φανώ ''ανώτερη'' ή δεν ξέρω εγώ τι... ίσα ίσα όλα αυτά τα άτομα τα αγαπώ και θέλω να είναι καλά... από ότι μου έχουν πει παλιότερα ξέρω ότι θέλουν να βρούνε έναν σύντροφο και πραγματικά το εύχομαι από καρδιάς...αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υψώσανε τέτοιο τείχος απέναντί μας.Ο άντρας μου μου λέει να μην στενοχωριέμαι...και πως όσοι μας αγαπούν δεν σκέφτονται κακόβουλα...όσοι όμως έχουν πρόθεση να σκεφτούν κακόβουλα, θα το κάνουν...και κάπως έτσι ξεκαθαρίζουν οι ανθρώπινες σχέσεις...Απλά σκέφτομαι ότι σε 3 εβδομάδες έχουμε ένα γάμο ενός συγγενή που θέλω να πάμε. Και θα είναι όλοι εκεί. Ε δεν θέλω να πάω και να βιώσω αυτό που βίωσα πέρυσι σε ένα άλλο γάμο, όπου ο άντρας μου δούλευε και πήρα λεωφορείο και πήγα μόνη για να τιμήσω το ζευγάρι, και για ευχαριστώ τα ξαδέρφια μου αυτά που διοργάνωναν το τραπέζι, με βάλανε να κάτσω...ΜΟΝΗ με κάτι άσχετους, ενώ αυτοί καθίσανε όλοι μαζί και με 3 κενές θέσεις δίπλα.