ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω σχέση με μια κοπέλα 2 χρόνια και βλέπω πως το πάμε σοβαρά, την λατρεύω και αυτή το ίδιο. Το θέμα είναι πως μόλις έχασε ξαφνικά τους γονείς της και μιας και δεν έχει αδέλφια έμεινε μόνη και γενικά είχε αρκετά προβλήματα μετά, έβγαλε και έρπη ζοστής. Μετά τα εννιάμερα ξαφνικά μου λιποθύμησε. Στο νοσοκομείο δεν βρίσκανε τι είχε αρχικά. Ο ένας γιατρός έλεγε άγχος, ο άλλος πως μπορεί να ήταν εγκεφαλικό κάποιος είπε ως και σκλήρυνση κατά πλάκας. Τελικά μετά από 1 εβδομάδα μάθαμε πως δεν ήταν τίποτα από όλα αυτά αλλά σύνδρομο ορθοστατικής ταχυκαρδίας. Τέλος πάντων, η κατάστασή της είναι πολύ ρευστή. Την μια στιγμή μπορεί να τρέχει με τον σκύλο στο πάρκο την άλλη να μην μπορεί να σηκωθεί και δεν είχε κανένα κόμπλεξ με αυτό. Προς το παρόν έδειχνε να μην της έχει χαλάσει την διάθεση, ούτε και να ντρέπεται. Τις προάλλες όμως, όταν το έμαθε η γιαγιά της και η θεία της της μίλησαν πολύ άσχημα λέγοντας πως αυτή φταίει, τώρα με αυτό που έπαθε είναι η ντροπή της οικογένειας τους, να μην το πει σε κανέναν και σχολιάζει ο κόσμος, πως οι γονείς της θα ντρέπονταν και να μην τους πλησιάζει γιατί δεν θέλουν να κολλήσουν. Από εκείνη την ημέρα νιώθει πολύ άσχημα, με ρωτάει αν θα την αφήσω τώρα, αν όντως είναι μια ντροπή και τέτοια. Τι μπορώ να κάνω για να την βοηθήσω να νιώσει άνετα ξανά;