ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

''Γεννιούνται, εκπληρώνονται, σε αφήνουν να ζήσεις υπό την επήρεια τους και ύστερα τελειώνουν. Τα στερητικά σύνδρομα σε κάνουν να παραπαίεις. Σαν να υπάρχουν για να σου πάρουν την παραπανίσια ευτυχία που σου δόθηκε. Σαν τιμωρία, για να επανέλθει η ισορροπία χαράς και λύπης μέσα σου. Ανάθεμα και αυτή την ισορροπία. Πότε πάνω, πότε κάτω. Όλα μοιάζουν ζαλισμένα. Δεν είναι όπως ήταν παλιά. Εγώ δεν είμαι όπως ήμουν παλιά. Και την επόμενη μέρα πάλι από την αρχή. Που ήμουν όλο αυτό τον καιρό και έχασα τις εξελίξεις? Πως έγινε η ζωή μου έτσι? Και οι φωνές σε ακολουθούν για καιρό ,μέχρι που τις συνηθίζεις, μέχρι που πλέον δεν τις ακούς. Τώρα δεν υπάρχει ούτε πάνω, ούτε κάτω. Παρά μόνο μια ευθεία βαρετή και θυμός, πολύς θυμός.''