ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εφτασα 4ο έτος. Θυμάμαι σαν χθες την πρώτη μέρα που μπήκα στη σχολή. Και είναι εντυπωσιακό πως από όλη τη σχολή έπεσα πρώτη φορά πάνω σε αυτόν τον τυπάκο που θα γινόταν καλύτερος φίλος μου αυτά τα χρόνια. Η πρώτη γνωριμία με άτομο της σχολής. Τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά.Νιανιαρα ήμασταν. Σε αυτά τα χρόνια του πανεπιστημίου μεγαλώσαμε. Είδα τεράστιες διαφορές, εμπειρίες, γνώσεις, καλές φάσεις και μερικές μοναξιές. Άλλαξα. Μεγάλωσα.Πως τρέχει έτσι ο χρόνος ρε γαμώτο; Τελειώνουμε σιγά σιγά και ούτε που το καταλαβαίνουμε. Και για να είμαι ειλικρινής από τη μία θέλω να γίνω πιο ανεξάρτητος, αλλά από την άλλη με τρομάζει και λίγο το μετά. Και ειδικά σ' αυτήν την Ελλάδα. Προς το παρόν δε θέλω να το σκέφτομαι. Ας απολαύσω ακόμα τα φοιτητικά μου χρόνια, όσο διαρκέσουν...