ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το πρώτο έτος των σπουδών εκτός της πόλης κατοικίας των γονιών μου πέρασε με αρκετή οικονομική δυσκολία καθώς ήμουν αναγκασμένος να δουλεύω στην εστίαση για να ζω με αποτέλεσμα να έχω πάρει 20 κιλά και να έχω χάσει πολλά λεφτά σε εξόδους, καφέδες κ.λπ.. Όμως εξοικειώθηκα με το φαστ φουντ και τους καφέδες. Κατά το δεύτερο έτος των σπουδών μου αποφάσισα να μην ξοδεύω πια ούτε σεντ σε καφέδες και εξόδους και πρότεινα στην παρέα μου να βγαίνουμε έξω σε πάρκα και πλατείες, ήταν απαραίτητος όρος για την έλευσή μου. Στην πορεία σκέφτηκα να παράγω και να πωλώ τους καφέδες σε φθηνότερη τιμή από τα μαγαζιά. Έτσι και έγινε, ξεκίνησα να φέρνω καφέδες για όλους που τους έφτιαχνα στο σπίτι μου σε ειδικές συσκευασίες που είχα αγοράσει προφανώς από το ίντερνετ και μάζευα τα χρήματα όλων, λέγοντας ότι είναι προσφορά φίλου που δουλεύει σε καφέ. Οι τιμές πολύ χαμηλές, σχεδόν δωρεάν, αλλά έβγαζα κέρδος στο Θεό. Το ίδιο έκανα λίγες μέρες αργότερα και με φαγητά, πίτσες, πίτες και κατεψυγμένα φαγητά που έψηνα στον φούρνο του σπιτιού μου (τις κονσέρβες τις ζέσταινα σε τσουκάλι) και συσκεύαζα σε ειδικές συσκευασίες. Όλοι ήταν ενθουσιασμένοι με τη φθηνή τιμή και εγώ ακόμη πιο ενθουσιασμένους που τσέπωνα καθημερινά χρήμα χωρίς κόπο. Είχα μάλιστα μισθώσει και έναν που ερχόταν με μηχανάκι και μας τα έφερνε, αφού πρώτα τα έψηνε στο σπίτι μου. Έπαιρνε όλα τα τιπς και σημειώσεις για τη Σχολή και ήταν ευχαριστημένος. Έτσι τσέπωσα ένα σωρό λεφτά. Μια κατεψυγμένη παλιόπιτσα των 3 ευρώ την χρέωνα 10 ευρώ, ένα καφέ που δεν μου κόστιζε σχεδόν τίποτα τον χρέωνα 1,50 ευρώ. Το νερό το χρέωνα 50 λεπτά, αλλά είχα αγοράσει σπίτι μαζικά τόσες ποσότητες που μου ερχόταν λαχείο. Έτσι είχα φτάσει σε ένα σημείο, με πάρτυ κ.λπ. που οργάνωσα για να κερδίσω χρήμα, όχι μόνο να πληρώνω όλα τα έξοδαά μου ανά μήνα αλλά να μου μένει και γερός μποναμάς που φούσκωνε την τσέπη μου αρκετά και με έκανε να νιώθω αξιοπρεπής. Έτσι όχι μόνο κέρδισα τη ζωή μου άνετα, αλλά -το πιο σημαντικό- και διευκόλυνα μετρίων και χαμηλών εισοδημάτων φοιτητές να ζήσουν μια ζωή πένα, χωρίς το άγχος του ξεπουπουλιάσματος. Ποτέ κανείς δεν έμαθε τίποτα, εκτός από τον "ντελιβερά", που το ήξερε από την αρχή. Ποτέ κανείς δεν έμαθε ότι δεν υπήρχε κανένας φίλος με καλές τιμές δήθεν. Έριξα μαύρη πέτρα πίσω μου και δεν ξαναασχολήθηκα με το σπορ. Να ξέρετε ότι όταν υπάρχει διάθεση όλα λύνονται και όλα ξεπερνιούνται.