ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ενοχές,τύψεις,αποτυχίες...απογοήτευσα και στεναχώρησα πολύ κόσμο με τις επιλογές μου...έμεινα στάσιμη σε όλους τους τομείς της ζωής μου...είμαι ουσιαστικά ένα τίποτα.Χωρίς κάποιο πτυχίο,χωρίς δουλειά και φυσικά χωρίς κάποιον άνθρωπο δίπλα μου.Τα λάθη τεράστια,να είσαι 26 και να αισθάνεσαι 86,τρομερό.Νιώθω ότι πνίγομαι,ένα συνεχόμενο σφίξιμο στο στομάχι και ένας κόμπος στο λαιμό.Ούτε ξέρω πως και αν θα μπορέσω να τα ξεπεράσω ποτέ όλα αυτά.Πλέον δεν αισθάνομαι ούτε πείνα ούτε δίψα ούτε κούραση.Θέλω απλά να κλείσω τα μάτια μου και να μη ξανά ξυπνήσω ποτέ.Και βλέπεις άτομα που έχουν απίστευτες ζωές και παραπονιούνται συνέχεια για μικροπροβλήματα και τα συζητάνε για μέρες λες και ήρθε το τέλος του κόσμου,πίνοντας καφέδες και βγάζοντας σέλφι.Είναι τυχεροί βέβαια γιατί δεν έχουν νιώσει πραγματικό πόνο,και μακάρι να μη νιώσουν.Πότε θα έρθει η μέρα που θα γελάω με όλα αυτά και θα τα έχω αφήσει πίσω μου...πότε????