6.2.2012 | 01:03
Πόσο...
μισώ τη συμβατική ζωή που κάνω. Δουλειά, σπίτι, 9 ώρες μπροστά στον υπολογιστή χειμώνα- καλοκαίρι, μαλάκες συνάδελφοι που πετάν κακίες, μαλάκες προϊστάμενοι που την έχουν δει εξουσία και το μόνο που θες είναι να τους φτύσεις και αναμονή για την επόμενη άδεια. Χρόνο με το χρόνο τα ίδια και τα γίδια. Και έχω και κάτι συναδέλφισσες που σαν να μη φτάνει η ρουτίνα του γραφείου κάθε απόγευμα κάνουν δουλειές, μαγείρεμα και γυμναστήριο. Δεν βαριούνται τα ίδια κάθε μέρα σαν ρομπότ? Θέλω να ζήσω σε ένα κοινόβιο, θέλω να ζήσω αλλιώς, πιο φυσικά, θέλω κάτι να με εμπνεύσει!
