22.1.2014 | 21:27
Πόσο αλήθεια! :΄(
Κορμί παγωμένο βρίσκεται δωΜυαλό μεθυσμένο απ’ τον πόνο αυτόΕίμαι άρρωστος και είναι πια αργάΔεν ξέρω αν μπορώ να τραγουδήσω το τραγούδιΈπινα όλη νύχτα, γιατρέ μη μου φωνάζειςΔείξε λίγη συμπάθεια στον ασθενή σουΔώσ’ μου το παυσίπονό μου τώραΓιατρέ μου το μωρό μου έχει φύγει, έχει φύγειΔεν ξέρω τι να κάνω, πες μου τι πρέπει πες μουΚαι πως να διώξω αυτόν τον πόνο μακριά...Μακριά...Σιγά... σιγά... σιγά...Πες μου ποιος είμαι, τι κάνω εδώάνθρωποι γύρω κοιτάν τον τρελόΦτιάξε μου το φάρμακό μου τώραΠρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει ο πόνοςΘέλω το μωρό μου, δεν πρέπει να τη χάσωΑκούω τη φωνή της ν’ αντηχεί μες το μυα...Τίποτα δεν κάνω που ν’ αξίζειΤίποτα δεν βρίσκεται να μ’ αρέσειΘα τα τινάξω όλα μετά θα δώσω τέρμαΘεέ μου είναι η τελευταία της φορά...Αααααα...Ποτέ πια...Σιγά... σιγά... σιγά... σιγά...