ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να μοιραστώ κάτι που μου συνέβη σήμερα και πραγματικά με επηρέασε .Απο το πρωί στους δρόμους,σχολή,εξεταστική,άγχος,κούραση..όλα μαζί. Αφού λοιπόν ξεμπέρδεψα με όλα αυτά,αποφάσισα να κατέβω στο κέντρο για μια βόλτα,να ξεχαστώ..δεν το συνηθίζω μόνη..ακολούθησαν και κάτι ψώνια..Παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής,σκεπτόμενη τα ''προβλήματα'' τα οποία πίστευα πως υπάρχουν στην ζωή μου αυτή τη χρονική περίοδο..και επηρεασμένη ίσως απο τον βροχερό καιρό...αντίκρισα μια εικόνα συνηθισμένη,δυστυχώς,για το κέντρο της Αθήνας...άστεγοι τριγύρω,άλλοι ηλικιωμένοι και άλλοι νεώτεροι...πραγματικά εκείνη την στιγμή ταρακουνήθηκα..σκέφτηκα πως τα υποτιθέμενα προβλήματα που έχω να λύσω είναι ΑΣΗΜΑΝΤΑ μπροστά σε αυτά που αντιμετωπίζουν εκείνοι οι άνθρωποι καθημερινά.Βούρκωσα και σκέφτηκα πως χαζή έχω υπάρξει..εγώ και όλοι μας,ποσο αχάριστοι μπορεί να είμαστε?..Κατέληξα λοιπόν σε ένα συμπέρασμα...αν και πολυ καθυστερημένα...Να Εκτιμάτε τους ανθρώπους που έχετε γύρω σας και αυτά που έχετε στην ζωή σας!Να μάθουμε επιτέλους να λέμε ''ευχαριστώ'',''συγγνώμη'' και να δείχνουμε την αγάπη μας με πράξεις...ξέρω, δεν γίνεται να αλλάξει ο κόσμος...αλλά μετά το σημερινό αρχίζω να εκτιμώ περισσότερο την ζωή,τους ανθρώπους και τα πράγματα που έχω!