ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωρίζω λοιπόν ένα τύπο μέσω τουίτερ.Μιλάμε πολύ,έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα,φοβερό μυαλό αυτός,ξέρετε πώς πάνε αυτά, δεν θέλει και πολύ να σε κολλήσει ένα φοβερό μυαλό...Τα ψιλολέμε για κάνα χρόνο,λέμε να πιούμε κάνα ποτό απο κοντά,το πίνουμε,πίνουμε άλλο ένα,τέλος πάντων καταλήγουμε μετά απο μερικές συναντήσεις τρελά ερωτευμένοι.Μαθαίνω στο ξεκάρφωτο οτι είναι παντρεμένος με παιδί,το παιδί μάλιστα μόλις 1 έτους... Σοκάρομαι,γιατί βρισκόμασταν καθημερινά,κάποια βράδια δε τα περνούσε και σπίτι μου...Του το λέω.Μου λέει ισχύει,δεν στο είχα πει γιατί είχαμε προβλήματα,θέλω να χωρίσω, μπλα μπλα μπλα. Τον παρατάω επιτόπου και ταυτόχρονα σιχαίνομαι τον εαυτό μου.Δεν με αφήνει σε ησυχία,έρχεται σπίτι μου,παίρνει τηλέφωνα,δεν είναι αυτό που νομίζω και μαλακίες.Το αποκορύφωμα όλων είναι οτι τελικά γνωρίζω την γυναίκα του μέσα απο την δουλειά μου, πελάτισσα ενός πελάτη μου.Φοβερή κοπέλα, την συμπαθώ αμέσως κι όταν αντιλαμβάνομαι ποια είναι,μου κόβονται τα γόνατα. Ούτε σε ταινία όλα αυτά. Δεν ξέρω γιατί τα γράφω τώρα.Μάλλον για να τα βγάλω απο μέσα μου ξέρω γω? Σκατά λέμε.