ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...ρε πατέρα; Μαθαίνω σα να μην τρέχει τίποτα από τη μάνα μου ότι ο πατέρας μου πέταξε όλες τις κούκλες μου στα σκουπίδια για να αδειάσει ένα ράφι να βάλει τα γαμημένα βιβλία του! Ούτε καν τις χάρισε, να δώσουνε χαρά και σε άλλα παιδιά, παρά μόνο τις έχωσε σε μια μαύρη πλαστική σακούλα και τις πέταξε! Πήρε το σημαντικότερο σύμβολο της παιδικής μου ηλικίας και το πήγε στα σκουπίδια! στα σκου-πί-δια.Γαμώ την τρέλα μου, δεν θέλω να μένεις ξύπνιος μέχρι τις 3 να με φέρνεις σπίτι, δε θέλω να τρέχεις σα παλαβός να μου κάνεις κάθε χατίρι, θέλω μόνο κατανόηση! Θά θελα να καταλάβαινες ότι αυτές οι κούκλες ήταν η παιδική μου ηλικία. Θά θελα να καταλάβαινες ότι θα ήθελα και τα παιδιά μου (αν κάνω ποτέ τελοσπάντων) να παίξουν με αυτές και να τις χαρούν.Δεν έχουν σημασία μόνο τα βιβλία, μόνο αυτά που έχουν "γνώση", μόνο αυτά που είναι "χρήσιμα". Έχουν σημασία και τα άλλα, τα ανούσια, το να χτενίζεις την ξανθιά μπάρμπι με τις ώρες, να την ντύνεις, να λες στο μεταξύ βλακείες με τις φιλενάδες σου. Κι όλα αυτά τώρα έχουν γίνει τώρα άμορφος πλαστικός πολτός.Το μόνο που σώθηκε ήτανε ένα κουτί με κάποια ρούχα και αξεσουάρ. Τα άλλα χάθηκαν στο ολοκαύτωμα της mattel. Και τώρα είμαι 200 χιλιόμετρα από το πατρικό μου, χωρίς να μπορώ να πάρω τα γαμίδια τα βιβλία να τα σκίσω, να τα κομματιάσω, να τα κάψω, που έδιωξαν τις κούκλες μου από το σπίτι, χωρίς να μπορώ να πω στον στον ηλίθιο πόσο ηλίθιος είναι, πόσο ανίκανος να καταλάβει τα ανείπωτα, χωρίς να μπορώ να τους πω ότι το σπίτι μου δεν είναι πια εκεί, το σπίτι μου είναι εδώ, πιο σπίτι μου από οπουδήποτε αλλού, χωρίς ανθρώπους να ξυπνάνε μια μέρα και να αποφασίζουν να "κάνουν ξεκαθάρισμα".Και έχω εξεταστική και κλαίω με λυγμούς σα μικρό κοριτσάκι, αλλά ρε φίλε, έτσι μου βγαίνει. First world problems, το ξέρω, υπάρχουν πολύ χειρότερα, αλλά τώρα αυτό έχω, γι'αυτό κλαίω.