ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
23.5.2012 | 20:27

Ποσο μου λειπεις...

Σε λιγες μερες κλεινω τα 24...Περναει δυσκολα ο καιρος...24 και ακομα κοιταω πισω απο ενα τζαμι και ακομα ποναω...Πως καταντησα ετσι...Δεν ανηκω πουθενα πια...Πως να την αλλαξω τη ζωη μου...και ουτε σε σενα δε μπορω να τρεξω,σε σενα που ησουν παντα εδω...και δε τολμαω να σου πω κουβεντα...Ντρεπομαι για την καταντια μου, για το κενο που εχω μεσα μου και δε γεμιζει με τιποτα...Αφου δε μ'αγαπας δεν θελω να με λυπασαι...Ολα τοσο μικρα, τοσο ασημαντα, τοσο ξενα και εγω τοσο εξοργισμενη με τα παντα ΜΟΥ...Θα με εστελνα στο διαολο αλλα πιστευω ειμαι ηδη εκει, ο καθενας μας την κολαση του την ζει μεσα του και την κρυβει καλα το ιδιο κανω κι εγω...Αυτη η κατρακυλα δεν εχει τελειωμο...Πως σε εχασα απο διπλα μου...νομιζα θα ησουν εδω για παντα...9 χρονια ησουν εδω!ησουν ο φιλος μου,μετα ο ερωτας μου και οταν χωρισαμε ελεγες:''ειμαι ο φυλακας αγγελος σου'',και ησουν,ολα αυτα τα χρονια με προστατευες,ολα αυτα τα χρονια μ'αγαπουσες κ ας ημουν εγω αυτη που σε χωρισα που σε πληγωσα τοσο...Και εκεινο το βραδυ μετα απο 4 χρονια με πηγες στο αγαπημενο μας μερος,ησουν με καποια αλλη ησουν κ μαζι μου(δεν ηταν αλλωστε η πρωτη φορα που ειχαμε τετοια μπλεξιματα κ απο το μερος μου κ απο το μερος σου)Σου ειπα οτι αυτη η κατασταση θελω να σταματησει,οτι δεν θελω να συνεχισουμε κ εσυ μου ελεγες πως εχω δικιο αλλα πως μ'αγαπας ,οτι ειμαι οτι πιο ομορφο σου εχει συμβει...και τοτε κατι αλλαξε μεσα μου το ειδες στα ματια μου,σε ηθελα δικο μου...Στην επιστροφη κραταγες το χερι μου σφιχτα και οταν φτασαμε το αφησες μια για παντα και εξαφανιστηκες...Σε εχασα σε μια στιγμη...Και ηρθες προχθες σπιτι μου μετα απο 6 μηνες,μου ειπες οτι δεν σ'αρεσει που γιναμε 2 ξενοι,πως θες να μιλαμε κ ισως γινουμε οπως παλια,μου ειπες οτι εισαι με καποια αλλη και μετα με πηρες αγκαλια πηγες να με φιλησεις αλλα σταματησεις ειπες:δεν μπορω να σου αντισταθω,σε θελω το ξερεις παντα σε θελω αλλα δεν εχει νοημα μην μπλεξουμε παλι τα πραγματα.Υστερα εφυγες ξανα...Ποσο να θυμωσω;;;Ποσο να κλαψω;;;Οσο και αν θυμωσω οσο κ αν κλαψω δεν μπορω να σταματησω να σκεφτομαι...γιατι ξερω οτι μ'αγαπησες πολυ,με ολη τη δυναμη της καρδιας σου και νιωθω τοση λιγη τωρα χωρις την αγαπη σου...Ολοι μου λενε εισαι δυνατη θα τα καταφερεις!Κουραστηκα να ειμαι παντα η δυνατη...Μα δεν βλεπουν οτι εχω καταρρευσει...Ετσι μενω σιωπηλη να κοιταω απο μακρια..."Now you know now you know...How I feel and I won't back down...And you'll be mine..."
 
 
 
 
Scroll to top icon