9.4.2020 | 12:03
Πόσο ωραίος θα ήταν ο κόσμος ....
...αν δεν κρίναμε τον δίπλα μας....όταν κάποιος πονάει για κάτι που έκανε λάθος χρειάζεται αγκαλιά στήριξη όχι λοιδορια...δυστυχώς το κάνουμε όλοι όμως....θεωρούμε τέλειες τις ζωουλες μας και κρίνουμε όλους για να νιώσουμε υπεροχή.Ας το παραδεχτούμε πια.Ειμαστε εγωιστές μέχρι το κόκκαλο.Πρωτη και καλύτερη εγώ .Και μπορεί ο άλλος που εμείς κρίναμε να έχει ήδη μετανιώσει αλλά εμείς να θεωρούμε μέσα μας χειρότερο τον άλλον από εμάς.Ετσι είναι η ζωή; Δεν ξέρω.Καθε πράξη έχει από πίσω μια αιτία λιγοι άνθρωποι είναι εκ φύσεως κακοι τα περισσότερα σφάλματα οφείλονται σε πονεμένες ψυχές όχι σε κακους πράγματι ανθρώπους .Για αυτό αν και όταν κάποιος μας πει τον πονο του να τον ακούσουμε με ενδιαφέρον στοργή δίχως εμπάθεια.Δυσκολο αλλά το οφείλουμε προτιστως σε εμάς μιας που τελικά αν το συνειδητοποιήσουμε ουκ ολίγες φορές κάνουμε τα λάθη τα οποία κρίναμε σε άλλους σε βάθος χρόνου επιπλέον όμως δεν θα θέλαμε να ειμασταν εμείς ο "ενοχος " και να μας αντιμετώπιζαν έτσι .Μετά την καραντίνα ας αλλάξουμε λοιπόν και να μην βγάζουμε δηλητήριο αλλά αγάπη από την ψυχή μας αγάπη χωρίς εμπάθεια .Δύσκολο αλλά όλα είναι μέχρι να γίνει η αρχή ...................Όσο για μένα δεν είμαι ο άνθρωπος που δεν κρίνει ίσα ίσα έχω κρινει πολλάκις και αρκετά σκληρά .Ευτυχώς όμως έκανα μεγάλα χοντρά λαθη και έτσι πριν να κρίνω προσπαθώ να σκέφτομαι την δική μου "καμπούρα" χωρίς επιτυχία πάντα φυσικά .