ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προσπαθούσα συνεχώς ...Στο πρόβλημα υγείας που είχες και μαζί αντιμετωπίσαμε, στην απόσταση που μας χωρίζει και προσπαθώ να ξεχνώ...Στα επαγγελματικά σου προβλήματα που μαζί μοιραστήκαμε...αλλά πόσο πια...κουράστηκα...να βάζω τις δικές σου ανάγκες πιο πάνω από τις δικές μου...να μη ζω επειδή δεν τα ζω μαζί σου...θέλω να ταξιδέψω και να ζήσω, χωρίς να σε περιμένω...κουράστηκα να σε περιμένω..μα πιο πολύ με κούρασε που ό,τι κι αν έκανα ήταν για σένα δεδομένο...δεν ήταν δεδομένο.το έκανα μόνο από αγάπη..αυτά που σου δίνουν και αυτά που μπορούν να σου δώσουν τα δέχεσαι απλώς με ευγνωμοσύνη, όλα τα άλλα είναι απλώς αχαριστία...σου αξίζει πολύ αγάπη..απλώς εγώ δεν μπορώ να σου δώσω κι άλλη..άδειασα και άδειασα σιγά σιγά κι ούτε που το κατάλαβες..αφοσιωμένος στον εαυτό σου με τη σιγουριά της αγάπης μου για σένα..πότε συνέβη δεν το κατάλαβα...ίσως τη στιγμή που υπερεκτίμησες τις αντοχές μου, ίσως τη στιγμή που προσπαθώντας να υποτιμήσεις τις δικές σου επαγγελματικές αποτυχίες, υποτίμησες εμένα και τη δική μου επαγγελματική πορεία...ίσως τότε έπρεπε απλώς να μιλήσω..να σε φέρω αντιμέτωπο με την πραγματικότητα και να μην αισθάνομαι άσχημα που εγώ τα κατάφερα..θέλει μεγαλείο ψυχής να μπορείς να αναγνωρίζεις τις επιτυχίες του συντρόφου σου... Δεν το έχεις..Δυστυχώς..και φτάσαμε εδώ..με εμένα να ψάχνω την έξοδο κινδύνου και μόνο ένα τρόπο να σου πω αντίο, χωρίς να σε πληγώσω...τουλάχιστον όχι πολύ...κρίμα...