3.4.2017 | 05:10
Πόσο σε ζήλευα
εσένα νεαρέ στη καφετέρια που κάτι έλεγες με τον φίλο σου και ξεκαρδίστηκες στα γέλια. Σε έπιασε σπαστικό και παρέσυρες μαζί σου όλο το μαγαζί να γελάει μόνο και μόνο ακούγοντας το δικό σου γέλιο αφού είναι κ μεταδοτικό. Μόνη σοβαρή εγώ... Δε μπορούσα να γελάσω με τίποτα. Εγώ που ήμουν η ψυχή της παρέας πριν λίγα χρόνια. Εγώ που δεν προλάβαινα να απαντάω σε μηνύματα κ τηλέφωνα με ποιους θα βγω για καφέ. Που έκανα πάντα πλάκες και κάθε φορά που γυρνούσα απ'εξω άλλαζα εσώρουχο επειδή στην κυριολεξία κατουριόμουν απο τα γέλια. Εγώ έγινα τόσο μίζερη και σοβαρή. Δε μπορώ να γελάσω με τίποτα. Τι μας έκανες καταραμένη κατάθλιψη. Εϊναι ο τρίτος χρόνος απο τότε που ήρθες στη ζωή μου και λέω σε ξεπέρασα. Μα δεν είμαι πια όπως πριν. Μάλλον δεν θα είμαι ποτέ ξανά η ίδια.
