ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να κανονίζεις με τις φίλες σου να βγεις και να στο αλλάζουν τελευταία στιγμή!!! Και να πω ότι γινόταν μια δυο φορές, να πω ενταξει. Αυτό γίνεται συχνά! Και μετά καταλήγω να μένω σπίτι. Τουλάχιστον αν ήξερα από πιο πριν ότι δεν θα βγουν, θα μπορούσα να κανονίσω με άλλες φίλες μου, με την αδερφή μου ή τις ξαδέρφες μου. Τελευταία στιγμή είναι αργά. Και επιπλέον όταν τους ρωτάω τι ώρα θα βγούμε δεν μου απαντάνε. Πρέπει να τις ξαναρωτήσω ή να της πάρω τηλέφωνο και τότε θα μου πουν ότι δεν μπορούν να βγουν. Και οταν τους λέω γιατί δεν μου απαντήσατε πιο πριν, λένε ότι όταν δεν απαντάνε σημαίνει ότι δεν θα βγουν! Άλλο ένα πράγμα που μου την σπάει. Μετά έχω και άλλη μία παρέα που ξέρω ότι βγαίνουν σχεδόν κάθε μέρα αλλά πηγαίνουν εδώ και μισό χρόνο (χωρίς υπερβολή) σε μια συγκεκριμένη καφετέρια στην περιοχή μας επειδή μια γουστάρει τον σερβιτόρο. Εεε δεν μπορώ όμως κάθε μέρα στο ίδιο μέρος. Θα είχα μιζεριασει αν όλο το καλοκαίρι το έβγαζα εκεί και δεν πήγαινα ποτέ μου στο κεντρο της Θεσσαλονίκης. Τέλος πιο σπάνια βγαίνω και με κάτι άλλα κοριτσια με τα οποία δεν περνάω και τόσο καλά. Από ότι φαίνεται έχω πετύχει διανα τις παρέες μου. Πλέον έχω απογοητευτεί τοσο πολύ με τις φιλικές παρέες (ακόμα και από παλιά) που πλέον το μόνο που σκέφτομαι είναι να βρω κάποιο αγόρι που θα με θέλει, θα τον θέλω και θα με υπολογίζει. Αλλά ούτε σε αυτό στάθηκα τυχερή μιας και με ήθελαν αγόρια τα οποία εγώ δεν ήθελα, και δεν με ήθελαν αυτοί που ήθελα εγώ. Εξάλλου τώρα είναι αργά για να ψάξω αγόρι επειδή σε λίγο καιρό ξεκινάω φροντιστήριο για την 3η λυκείου στην οποία θα αφοσιωθω αυτήν την χρονιά. Συμπέρασμα: θα κάνω υπομονή με ο,τι έχω και ελπίζω να αλλάξει η τύχη μου μετα το σχολείο...