26.11.2012 | 02:21
ποσο στεναχωριεμαι
που δεν εχω επαφη με τους γονεις μου...ποσο στεναχωριεμαι που αυτη τη στγμη ειναι διπλα και η μανα μου και δεν εχουμε τιποτα να πουμε γιατι δεν με αφηνει να της μιλαω..δεν με αφηνει να της πω ποσο χαρουμενη ειμαι με τη σχεση μου,με τις προσπαθειες μου...και φοβαμαι..φοβαμαι πολυ..φοβαμαι οτι θα ερθει γρηγορα το τελος και εγω δεν θα εχω προλαβει αν την γνωρισω..και αυτο απο επιλογη της..γιατι ρε μαμα ?γιατι?μην με κανεις αλλο να νιωθω ξενη στο σπιτι που μεγαλωσα,με τους ανθρωπους που με γεννησαν επειδη μεγαλωνω και δεν το δεχεσαι...κανε κατι σε παρακαλω..δεν μπορω αλλο να προσπαθω μονη μου..κανε κατι και εσυ..σε ικετευω..λυπησου με..σε χρειαζομαι στη ζωη μου..ακουσε με...