ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορω να αποβαλλω τον θυμο για τα οσα μου εχει κανει..Με κατακλυει ο θυμος και η λυπη..3χρονια μαζι και με το που χωρισαμε εμαθα για ολα του κερατα και οτι τωρα πηγε με αυτη που σε μενα την εβριζε την ειχε ως τον ανθρωπο που του χε φερθει σκαρτα..Δεν μπορω να το καταπιω με τπτ..τον εβρισα αλλα δεν ενιωσα καλητερα κ μετα το μετανιωσα αλλα το μετανιωσα για μενα γιατι ξεπεσα..ενα σωρο ψεματα μια αηδια..δεν ξερω πως να βγαλω αυτο το συναισθημα που νιωθω δεν ηρεμω...με προδωσε οσω χειροτερα μπορουσε μου χει ραγισει την καρδια...πως γινεται να με κοροιδευε ετσι και να με κοιταει στα ματια??τον εβρισα αλλα δν ενιωσα καλητερα...αληθεια δεν ξερω τι αλλο να κανω για να μην ξεσπασω γτ αν το κανω θα ναι ασχημο...εχω το αισθημα της εκδικησης θελω να τον πληγωσο να κλαψει με μαυρο δακρυ οπως κλαιω εγω καθε βραδυ να χασει τον υπνο αλλα μετα σκεφτομαι οτι αυτο θα ναι καταντια για μενα και ικανοποιηση για αυτον αν ασχοληθω και αλλο..δεν αξιζει σαν ατομο δεν μ αξιζει να ειμαι ετσι...μηδενιστηκε ως αντρασ...ευχομαι να ξυπνησω και να ειμαι καλα...ποναει η ψυχη μου...