Οτι έγινε δεν μπορεί να αλλάξει φίλε μου. Πρέπει όμως να αλλάξεις εσύ. Να αποβάλλεις την ευθυνοφοβία και την αναβλητικότητα. Και σου το λέω με κάθε καλή πρόθεση.Για εμένα υπάρχουν δυο είδη αποφάσεων. Σε σχέση με το βαθμό δυσκολίας, από εύκολες έως πολύ δύσκολες και σε σχέση με το χρόνο, από άμεσες έως έμμεσες. Υπάρχουν βέβαια και οι ενστικτώδεις αποφάσεις της στιγμής, αλλά είναι σπάνια περίπτωση.Θα ασχοληθώ κυρίως με τις δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να παρθούν σε σύντομο διάστημα. Οι δύσκολες αποφάσεις, χαρακτηρίζονται έτσι, γιατί οτι και αν επιλέξεις κάτι θα χάσεις. Θα υπάρξει ένα τίμημα που θα πρέπει να πληρώσεις. Συνεπώς, το πρώτο βήμα για μια τέτοια απόφαση δεν είναι τι θα επιλέξεις αλλά τι θα εγκαταλείψεις. Από εκεί ξεκινάς.Ο τρόπος που θα το κάνεις, εξαρτάται πάντα από τα δεδομένα και τις επιλογές της κατάστασης. Και η ορθότητα της τελικής επιλογής εξαρτάται από συγκεκριμένα δομικά στοιχεία του χαρακτήρα του καθενός. Για αρχή όμως μπορείς να ακολουθείς τα εξής βήματα.1) Όταν οι επιλογές είναι περισσότερες από δυο, περιόρισέ τες σε δυο ακριβώς. Για να το κάνεις αυτό, βασίζεσαι στη βαρύτητα κάθε επιλογής, στον περιορισμό των απωλειών και στο χρόνο. Πάντα όταν αποφασίζεις να κοιτάς μακροχρόνια. Αν μια επιλογή φαίνεται πιο ευνοϊκή μακροχρόνια αλλά χειρότερη βραχυχρόνια, είναι πάντα καλύτερη.2) Όταν έχεις μόνο δυο επιλογές, δημιούργησε το ευνοϊκότερο για εσένα σενάριο, ανεξάρτητα με το αν μπορεί ή όχι να πραγματοποιηθεί. Αυτό το σενάριο υπάρχει πάντα, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις και για διάφορους λόγους, είναι ανέφικτο. Προσπαθείς λοιπόν να πλέξεις τις δυο επιλογές, με το ευνοϊκό σενάριο, κάνοντας όλους τους πιθανούς συνδυασμούς, για να καλύψεις την πιθανότητα να υπάρχει και μια τρίτη επιλογή που δεν είναι προφανής.3) Αν το προηγούμενο βήμα δεν αποδώσει, και λαμβάνοντας υπόψιν το 1, βασίζεσαι αποκλειστικά στο ένστικτο αυτοσυντήρησης, που τροφοδοτείται πάντα από τη λογική. Ποτέ μην αποφασίζεις με βάση το θέλω γιατί σχεδόν πάντα, βασίζεσαι στην τύχη.Στη ζωή πετυχαίνουν αυτοί που αντέχουν. Και η ζωή δεν είναι το αποτέλεσμα των περιστάσεων και των καταστάσεων αλλά το αποτέλεσμα των αποφάσεων. Δεν υπάρχει ούτε κάρμα ούτε πεπρωμένο κι ευτυχώς, οι μοίρες που φτιάχνουν το κουβάρι της ζωής, είναι ένα ωραιότατο παραμύθι.Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του. Μην αφήνεις ποτέ όμως να πάρει μια δύσκολη απόφαση, κάποιος που δεν έχει να πληρώσει κανένα τίμημα. Την απόφαση θα πρέπει να την παίρνεις αποκλειστικά εσύ. Και να το κάνεις πάντα χωρίς δισταγμό. Είναι προτιμότερο να πάρεις μια απόφαση, έστω και λανθασμένη παρά να μην κάνεις τίποτα. Γιατί τότε χάνεις και το ελάχιστο πλεονέκτημα που θα μπορούσες να αποκτήσεις.Και εξίσου σημαντικό είναι οτι από τη στιγμή που πάρεις μια απόφαση, ποτέ μην αμφιταλαντεύεσαι, ποτέ μην απολογείσαι και ποτέ μη δίνεις εξηγήσεις. Εκτέλεσε άμεσα την απόφασή σου και μην κοιτάξεις καθόλου πίσω σου, μην σκεφτείς ποτέ το αν και μην αναρωτηθείς ποτέ γιατί. Τις ξέρεις τις απαντήσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κρίσιμες αποφάσεις, είναι η ίδια σου η ζωή.Γίνε αυτός που θέλεις. Εξαρτάται μόνο από εσένα.
3.8.2019 | 14:51
Ποτέ όμως
Γεια σε όλους. Με αφορμή μια κατάσταση που αντιμετώπισα πρόσφατα θα σας πω το πρόβλημα που έχω. Δε μπορώ να αποφασίσω ποτέ για τίποτα και αυτό είναι κάτι που δε μπορώ να αντιμετωπίσω. Δεν είναι οτι καποιος δε με αφήνει αλλά κολάω εγώ όσες επιλογές και να έχω και θέλω πάντα να αποφασίσει κάποιος άλλος για εμένα η αν το κάνω θα αργήσω πάρα πολύ. Αυτό το πρόβλημα μου έχει στιχήσει πολύ στη ζωή μου μέχρι τώρα αλλά δε μπορώ να το αλλάξω και πιο πολύ όταν πρέπει να αντιμετωπίσω δύσκολες καταστάσεις που οι αποφάσεις είναι πολύ δύσκολες. Εκεί παγώνω κυριολεκτικά και καταφεύγω στη γνώμη των άλλων και που παλι αναλύω και δίνω εξηγήσεις η απολογούμε όταν με ρωτάνε. Την τελευταία φορά που έγινε αυτό άκουσα πολύ άσχημα σχόλια γιατί πάλι δεν έκανα τίποτα και το χειρότερο από όλα είναι οτι η κοπέλα μου με έκανε ρεζίλι σε όλη την παρέα και χωρίσαμε. Της εξηγούσα πως οτι και να έκανα κάτι θα έχανα που είναι όντως έτσι αλλά δε με άκουγε. Τελικά κάποια πράγματα ανήκουν στο πεπρωμένο. Το μόνο κάπως παρήγορο είναι οτι αρκετοί που το συζητησαμε παραδέτχηκαν οτι έχουν αυτό το πρόβλημα κάποιες φορές όμως αυτό που με κάνει να ντρέπομαι πιο πολύ είναι οτι πλησιάζω τα 40. Θα ήθελα πολύ να ακούσω τη γνώμη σας και αν εχετε παρόμοιο πρόβλημα και πιο πολύ τι κάνετε για αυτό.
6
