7.2.2016 | 23:27
Ποτέ στη ζωή μου δεν φανταζόμουν ότι θα έχανα πτήση αεροπλάνου!
Και να πεις ότι την έχασα στην Ελλάδα πάει στο καλό, αλλά όχι, στο εξωτερικό την έχασα. Και να πεις, ότι μου έτυχε κάτι απρόοπτο ή έχασα καποιο λεωφορείο για να πάω στο αεροδρόμιο, ούτε. Ήμουν ήδη μέσα στο αεροδρόμιο, μία ώρα νωρίτερα. Είχα ήδη κάνει τσεκ ιν, ούτε αποσκευές είχα. Ήμουν χαλαρή, έκανα βόλτες στα duty free. Δεν ξέρω τι είχα πάθει τότε, αλλά αισθανόμουν "χαμένη". Δεν έτρεχα να πάω στην πύλη και πήγαινα σιγά-σιγά. Φτάνω στην πύλη για την επιβίβαση, και μου λένε χαλαρά ότι έκλεισε. Τους λέω να επικοινωνήσουν με τον υπέυθυνο μήπως μπορούν να κάνουν κάτι κτλ. Πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι η πόρτα του αεροπλάνου έχει κλείσει και είναι έτοιμο να απογειωθεί. Οκ ευχαριστώ, λέω. Αφού έφευγα από την πύλη, είδα και την απογείωση του αεροπλάνου. Την πτήση την έχασα για ένα-δύο λεπτά. Εν τω μεταξύ δεν είχα συνειδητοποιήσει καν τι είχε συμβεί - ούτε και τώρα. Πάλι ήμουν χαλαρή και έκοβα βόλτες στο αεροδρόμιο. Δεν είχα μετρητά πάνω μου. Ευτυχώς είχα πάρει μαζί μου την κάρτα για επείγουσες περιπτώσεις (σαν αυτή). Νομίζω πως δεν με πείραξε καθόλου που έχασα την πτήση. Η μόνη μου έννοια ήταν να βρω φθηνό εισητήριο για την επόμενη μέρα, άντε και για τη μεθεπόμενη. Παρόλα αυτά ήμουν και πάλι ήρεμη ούτε ασχολήθηκα να κλείσω. Δεν κοιμήθηκα καθόλου - πώς να κοιμηθεις άλλωστε πάνω στα καθίσματα; έκανε και λίγο κρύο. Σημασία είχε ότι ήμουν ασφαλής. Τελικά κλείνω το εισητήριο το πρωι μία-δυο ώρες νωρίτερα, σε ένα γραφείο του αεροδρομίου. Για καλή μου τύχη, είχε πτήση και ήταν σχετικά φθηνό όπου τελικά ανέβηκα στο αεροπλάνο. Όλο αυτό που πέρασα μου φάνηκε απίστευτο, λες και δεν ήμουν εγώ. Στο αεροπλάνο πάλι, αισθανόμουν πολύ περίεργα. Δεν ξέρω πως να σας το περιγράψω αλλά ήταν πάρα πολύ περίεργο όλο αυτό που έζησα. Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο για να καταλάβετε. Έφτασα Αθήνα και την επόμενη μέρα πήγα κτελ. Έχασα το λεωφορείο και περίμενα δύο ώρες για το επόμενο.Υπόψιν δεν είναι τρολλ.