29.6.2014 | 18:15
Ποτε θα το καταλαβεις πια;
Εισαι αυτος που εισαι.Μονο εσυ εισαι αυτος,ανεπαναληπτος μεσα σ'ενα συμπαν σκόνη και θα ζήσεις μια στιγμή, μόνο τόσο όσο κρατά η εκτυφλωτικη λαμψη της αστραπης ή ενός περαστικού αμαξιου.θα ζήσεις ίσα για ν'αγγίξεις μια χούφτα ανθρώπους που για στιγμές σου είναι τόσο αδιάφοροι όσο όλη η περασμένη άσημη αιωνιότητα κι ύστερα θα επανελθεις στο χάος.κι όμως αυτα και μόνο δεν σου αρκούν για ν'αποδεχτείς τη μοίρα σου.το σώμα σου μονο εσυ θα το ζήσεις.κι εσυ επιλεγεις να κολλας στις οθόνες και στις απροσεχτες κακεντρεχειες ή στα μεγεθυμενα ψεγαδια που δειχνουν τα δαχτυλα αγνωστων που συμπορεύονται στη σκόνη.ν αγαπήσεις όσο μπορεις και να γελασεις όσο μπορείς. Ν αγαπάς και τους αναξιους .να ερωτευτεις και χωρις ανταποκριση να σου μείνει η γλυκα αυτού που θα μπορουσε να γινει .να μην εισαι τέλειος να είσαι εσυ.να ευγνωμονείς για το κάθε λεπτο παραπάνω της ασυμφορης ζωής σου που δε χωράει σε κανένα καλουπι του κόσμου και να ευγνωμονείς όλες τις εντάσεις μ ένταση.να είσαι εσυ και να μπορείς να το αντεξεις και να ξες πως το αξιζεις . Κι ο,τι δεν αξίζεις να το λες και να ζητάς τα ρέστα με το βλέμμα.και να τολμας και να βγαίνεις απτή βολή σου λεγοντας τις αλήθειες σου και ας ξέρεις πως δεν θα τις πάρουν.να ξέρεις ότι είσαι εσυ που περιμένει ο κόσμος και να ξέρεις οτι εσυ θα αλλάξεις τον κόσμο έστω και μια σταλα .και να σ αγαπάς γιατί είσαι ο κόσμος και μια κουκκίδα στον κόσμο που με κάποιες θα γινει γραμμή και θα δείξει τον τρόπο και το δρόμο και θα κατηγορήσει και τη σιωπή και τα λόγια. Να είσαι εσυ γιατί στο χρωστας .