ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου αρέσει που και που να μεθαω. Πολύ λίγες φορές. Λίγες τον χρόνο. Μου αρέσει όμως να χάνω τον έλεγχο, να βγαίνουν πράγματα από μέσα μου και πολλά άλλα που δε θα πω για να μη βγει σεντόνι. Πιστεύω ότι δε γίνεται να εκτωνομαι ούτε μόνο με "ποιοτικά" ούτε μόνο με "μη ποιοτικά" πράγματα. Θέλω μια ισορροπία. Θα διαβάσω τα βιβλία μου, θα κάνω τη γυμναστική μου, Θα περάσω χρόνο με τα παιδιά μου, αλλά θα ζήσω και τη ζωή στα άκρα. Και στα παιδιά μου το ίδιο λέω, να ξέρουν να οριοθετούν τον εαυτό τους κατά περίπτωση. Να ξέρουν ποτε θέλει μεσοτητα και πότε θέλει άκρα. Και αριστοτελικα να το πάμε, η αρετη ειναι μεσοτητα οντολογικά, αλλά αξιολογικά είναι ακρότητα. Είναι δηλαδή μια δυσεπίτευκτη κορύφωση στη ζωή του ανθρώπου. Για να καταφέρεις λοιπόν αυτή την δυσεπίτευκτη κορύφωση, θα κάνεις και λάθη...θα έχεις και εμπειρίες... καμία φορά, και μέσα από την εμπειρία γνωρίζεις τα άκρα. Και όχι δεν μπορεί στο όνομα του λάθους εγώ να γίνομαι υπερπροστατευτική. Πάντα με τον εαυτό μας είμαστε δυναμικοί, και με τους άλλους υπερπροστατευτικοι. Εγώ δεν το επιλέγω. Για να μην παρεξηγηθώ, το αλκοόλ ήτνα απλά ένα παράδειγμα. Απλά επέλεξα να το δώσω ως παράδειγμα γτ υπάρχει και ταμπού πίσω από αυτό. Δεν περνάω το μήνυμα: πίνετε για να γνωρίσετε την αρετή. Προς Θεού.