ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν από κάποιους μήνες χρειάστηκε να διανύσω περιπου 2 χιλιόμετρα πεζή σέρνοντας μια αρκετά βαρία βαλίτσα με ροδάκια. Σου μιλάω ειλικρινά, η διαδρομή ήταν ένα μαρτύριο, υπήρχαν παντού λακούβες, τα πεζοδρόμια δεν ειχαν ανηφορίτσα για ροδακια, αυτοκίνητα παρκαρισμένα παντού και αναγκαζόσουν να ανεβοκατεβαίνεις στο δρόμο με ρίσκο να σε θερίσει κανένας βιαστικός....αφού γκρίνιαξα εσωτερικώς για ώρες ξαφνικά συνηδητοποίησα το αυτονόητο....άμα εγώ δυσκολεύτηκα τόσο, τότε τί να πει ένας άνθρωπος με κινητική αναπηρία!!!! Θεέ μου, η συνηδητοποίηση ήταν σαν μπούφλα, έκτοτε το σκέφτομαι κάθε φορά που πέφτω σε ηλίθιο που έχει παρκάρει σε πεζοδρόμιο, σε κάδους που φράζουν την ανηφορίτσα στα πεζοδρόμια κτλ. Ένας άνθρωπος με κινητικές δυσκολίες θα ήταν ΑΔΥΝΑΤΟ να κινείται & να λειτουργεί αυτόνομα στο κέντρο της Αθήνας! Προσφάτως μάλιστα υπήρξα μάρτυρας σε "παράπονο" μοσχαναθρεμένου συναδέλφου που αδυνατούσε να καταλάβει ποιος γείτονας του έκανε καταγγελία επειδή παρκάρει στο πεζοδρομιο μπροστα στην πολυκατοικία...το παράδοξο είναι ότι όλοι του έδωσαν δίκιο και μάλιστα άκουσα την αδιανόητη ατάκα "κανάς κομπλεξικός θα ναι που θα χει μωρό και βαριέται να ανεβοκατεβάζει το καρότσι στο πεζοδρόμιο"!!!!!! Εκεί πετάχτηκα για πρώτη φορά κ άρχισα να ωρύομαι αλλά το μυαλό το κολλημένο.....Το θέμα είναι ότι δε γνωρίζω πώς μπορούμε εμείς οι πολίτες να κινητοποιηθούμε, εάν κάποιος γνωρίζει ας δώσει κάποια πληροφορία!