ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και συνεχίζουμε γιατί έχω κέφια σήμερα.Ένας ατέλειωτος στρατός από εργαζόμενους σε καφετέριες,άχρηστες στην ουσία,αφού ακόμα κι αν παραδεχτούμε ότι είναι χρήσιμες σαν νοοτροπία ο καφές είναι εισαγώμενο προϊόν.Τα κλαμπάκια και τα μπαράκια το ίδιο.Ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια,προσφέρουν λίγα και πουλάνε προϊόντα ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ.Αν αναρωτιέστε όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι που θα δούλευαν,θα μπορούσαν μια χαρά να δουλέψουν στο χωράφι ή στον τουρισμό.Για τη βιομηχανία δεν το συζητώ γιατί είναι από καιρό κατεστραμένη.Επίσης με τόση κίνηση εκεί κάτω και όσο μεγάλες αποστάσεις η καταναλωση καυσίμου αυξάνεται κατακόρυφα.Τα ΜΜΜ είναι ελεεινά,οπότε λογικά ο κόσμος αν έχει τη δυνατότητα θα προτιμήσει το ΙΧ.Μαντέψτε τι καίει το ΙΧ.Βενζίνη ή πετρέλαιο,που είναι προϊόν ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ.Επίσης και κάτι άλλες εργασίες τύπου διευθέτηση κοινοχρηστων πολυκατοικίας,είναι παντελώς άχρηστες και δημιουργήθηκαν μόνο και μόνο από την ύπαρξη του χάους σε αυτή την πόλη.Και άλλα δεκάδες παραδείγματα.Πάρτε το απόφαση,η πόλη αυτή με τον τρόπο που έχει δομηθεί καταστρέφει τη χώρα.Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μην παίξετε το παιχνίδι αυτό.Για το δικό σας το καλό και το καλό όλων.Δηλαδή οι Ολλανδοί,που στο Άμστερνταμ ζούνε πάνω κάτω ένα εκατομμύριο,δεν έχει προκόψει σαν χώρα;Κάντε κανένα ταξιδάκι απλά στις μεγάλες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και αναθεωρείστε.

Με λίγα λόγια ζείτε Αθήνα,με την ψευδαίσθηση της οικονομικής επιτυχίας και της φροντίδας υγείας σε δημόσιο νοσοκομείο για να ζούνε κάποιοι άλλοι σε βίλες στην Κηφισιά,με μεταφορά ελικοπτέρου αν νοσήσουν και για να οδηγούν Καγιέν.Απλό.

Φίλε,καταρχήν μπράβο για την έξοχη επιλογή σου και το συμπέρασμα που κατέληξες.Ελπίζω να μην είναι παροδικό,όπως τα περισσότερα στην εποχή μας.Ας μπούμε όμως στο ψητό.Η Αθήνα δεν είναι μια πόλη που δημιουργήθηκε απαραίτητα από τις τάσεις και το οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο των νεοελλήνων της τότε εποχής.Δηλαδή η εποχές ήταν δύσκολες,σχετικό πάντα αυτό,αλλά η νοοτροπία των ελλήνων έπαιξε σε αυτό δευτερεύοντα ρόλο.Η τάση των ανθρώπων εδώ να αγκαλιάζουν κάθε τι ψευτοπροοδευτικό και δήθεν νεωτεριστικό έδρασε θα έλεγα αυτεγκλωβιστικά και με την ψυχολογία της μάζας.Και αυτό εξηγείται πολύ λογικά γιατί.Οι περισσότερες κυβερνήσεις μέχρι τώρα,τώρα πια πιστεύω εντελώς μεθοδευμένα και εσκεμμένα,έχουν αφήσει την επαρχία και τα χωριά σε μαρασμό.Τα πιο πολλά σχολεία έχουν κλείσει,τα περισσότερα νοσοκομεία δεν έχουν αρκετό προσωπικό,η αγροτιά τσακίζεται.Αυτό,πλην ελάχιστων περιπτώσεων,αποτελεί πάγια πολιτική.Επειδή δηλαδή το κράτος για να μη βαρέσει φαλιμέντο διαλέγει να μην ενισχύει την επαρχία και να συγκεντρώνει όλες τις υπηρεσίες στην πρωτεύουσα,η επαρχία έχει πέσει σε μαρασμό.Παλιότερα,όταν άρχισε αυτή η καταραμένη μεγάλη ανοικοδόμηση απλά βρήκε φθηνά εργατικά χέρια από τους αγρότες που ερχότανε για να γίνουν εργάτες στην Αθήνα,για μια "καλύτερη" ζωή.Ξέρεις πόσοι κατασκευαστές έβγαλαν λεφτά με το τσουβάλι από αυτή την ιστορία;Και όχι για 1-2 χρόνια αλλά για δεκαετίες.Το κράτος κατ επεκταση θησαύριζε από αυτή την κατάσταση,μέσω φόρων,αδειών ανοικοδόμησης,κτλ.Αυτά εντελώς επιφανειακά.Είναι και πολλά ακόμα.Ως αποτέλεσμα είναι να χαθεί η μπάλα και να δημιουργηθεί ένα οικοδομικό και κατ επέκταση κυκλοφοριακό,κοινωνικό και οικονομικό χάος που τώρα πια δε μαζεύεται με τίποτα.Συν τοις άλλοις,ο παραγκωνισμός των πρωτογενών τομέων ανάπτυξης,πράγμα που αν το σκεφτεί κανείς ελάχιστα συμβαίνει στην Αθήνα,οδήγησε σε ακόμη χειρότερη κατάσταση την οικονομία και συνεπώς και την πρωτεύουσα.Δε θα μιλήσω για τα θέατρα,τα κουτσομπολιά και τις καθημερινές ρηχές σαχλαμάρες.Και μόνο η ιδέα πως θα μπορούσα να ζω σε μία πόλη που στην ουσία οι πολιτικές των ελληναράδων με οδήγησαν εκεί θα με έκανε να νιώθω σαν το ποντίκι στη φάκα.Ε όχι λοιπόν.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, αλλά λόγω σπουδών και μετέπειτα δουλειάς που βρήκα εκεί, έζησα 7 χρόνια σε νησί.Η εμπειρία μου:1. Αν είχε απαγορευτικό άδειαζαν τα ράφια των σούπερ μάρκετ και δεν μπορούσες να ψωνίζεις. Τα δε προϊόντα στα σούπερ, πανάκριβα. Λόγω έλλειψης ανταγωνισμού και πληθώρας επιλογών, ψώνια για ένα αρκετά ολιγαρκές σε διατροφικές συνήθειες άτομο (τότε βάρος 57 κιλά με ύψος 1.75 κρίνε πόσο έτρωγα) και πάλι στοίχιζε ο κούκος αηδόνι2. Το νησί είχε ένα νοσοκομείο και ένα κέντρο υγείας. Στο μεν νοσοκομείο είχε πάει συμφοιτήτρια μου με πόνους στο στομάχι (τροφική λόγω του φαγητού της εστίας από ότι αποδείχθηκε) και ο γιατρός χωρίς να την εξετάσει έβγαλε πόρισμα ότι είναι έγκυος. Το πρόβλημα είναι ότι θα είχαμε την πρώτη πραγματική περίπτωση κρίνου, η εν λόγω κοπέλα είχε να κάνει σεξ πάνω από χρόνο. όπως μας ισχυρίστηκε πανικόβλητη όταν ήρθε στην λέσχη, και όπως δήλωσε και στον γιατρό, ο οποίος παρόλαυτα επέμενε. Πάλι καλά που μετά από λίγες ώρες αρχίσαμε να ξερνάμε οι και οι υπόλοιποι, οπότε κατάλαβαμε ότι πρόκειται για ομαδική...γκαστρία! Στο νοσοκομείο, εφημέρευε ο γκουρού με το όνομα. Αγροτικό, πτυχίο από Βουλγαρία και γενικά φήμες έλεγαν ότι κόντεψε να ξεπαστρέψει κανα δυό παππούδες με λάθος συνταγές. Μετά τα δύο αυτά περιστατικά, εννοείται προτιμούσα να πεθάνω παρά να δεχτώ οποιαδήποτε φροντίδα από τους γιατρούς στην ... (για λόγους ανωνυμίας, θα το λέω το κωλόνησο από δω και πέρα).3. Αν τα γούστα σου είναι οτιδήποτε διαφορετικό από παρακμιακά σκυλάδικα γ' κατηγορίας στην μουσική, λυπάμαι την πάτησες. 4. Στην Αθήνα υπάρχουν μέρη, που ακόμα και ο βέρος Αθηναίος δεν έχει επισκεφθεί ποτέ. Δεν έχει σημασία αν είναι ωραία ή άσχημα, ακριβά ή φθηνά, μακριά ή κοντά. Αν τα φέρει η τύχη ή δρόμος σου, μια στο τόσο ανακαλύπτεις κάτι νέο και σπάει η μονοτονία, έστω και για λίγο. Στο νησί, έστω και Κρήτη που είναι μεγάλη, σε ένα χρόνο την έχεις γυρίσει και την ξέρεις απέξω και ανακατωτά. Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους. Η Αθήνα είναι μεγάλη, αρκετά μεγάλη ώστε να μπορεί να σχηματιστεί ικανή ομάδα ατόμων που εξασκεί το κουλό σου χόμπι, όποιο και να είναι αυτό, από παγκοσμίως άγνωστα αθλήματα και είδη γυμναστικής, μέχρι games και ότι άλλο βάζει ο νους σου. Η πολυκοσμία δεν ευνοεί μόνο την ανακάλυψη πιθανών καινούριων φίλων ή έστω "συγχομπιτών", αλλά και την εξαφάνιση από άτομα, παρέες, στέκια ή και ολόκληρες πόλεις που δεν γουστάρεις πλέον για κάποιο λόγο να βλέπεις. Τι λέω, ακόμα και στην ίδια πόλη να είσαι με κάποιον, εύκολα τον αποφεύγεις. Στο νησί 7 χρόνια δεν μπορούσα πραγματικά να τσακωθώ με κανέναν, γιατί ήξερα ότι θα τον βλέπω μπροστά μου τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Αν αυτό δεν είναι πρόβλημα, δεν ξέρω τι είναι.5. Ποικιλία. Ναι, το ξέρω, κανείς δεν έχει τα λεφτά ή τον χρόνο για να ασχοληθεί με την κάθε καινούρια μαλακία που βγαίνει στην Αθήνα. Αλλά και μόνο η ιδέα ότι έχεις την δυνατότητα θεωρητικά να κάνεις τόσα πράγματα σε φτιάχνει και ας μην τα κάνεις ποτέ.

Αν δε δουλεύεις σε καθεστώς δημοσίου πολύ δύσκολα βρίσκεις δουλειά στην επαρχία. Σέρβις και μεροκάματα μόνο. Δε λέω ότι είναι εύκολο στην Αθήνα, αλλά στην επαρχία αν πας με μια εξειδίκευση δε θα σε εμπιστευτεί κανείς. Είναι και θα είναι συγκεκριμένοι αυτοί που δουλεύουν και δε θα αφήσουν εύκολα καινούργιο να μπει... Είμαι από επαρχία και έφυγα για Αθήνα. Μόνο εδώ έκανα και κάτι άλλο εκτός σέρβις... Και έχω μεταπτυχιακό. Στην επαρχία είναι σε φάση: σιγά και που σπούδασες τι κατάλαβες. Δεν είναι καθόλου ιδανικά στην Αθήνα. Αλλά όχι τόσο εχθρικά όσο στην επαρχία. Εκεί σε έχουν αποκλείσει μόνο και μόνο από το όνομά σου.