Η περίεργη στιγμή που ενώ ακούς το Prenzlauerberg, διαβάζεις αυτήν την εξομολόγηση :P
27.4.2014 | 23:54
Prenzlauerberg
Μετα απο καιρο μπορω να το ακουσω πλεον χωρις να ποναω.χωρις να μου λειπεις οπως μ ελειπες.χωρις να θελω ν σε παρω τηλεφωνο για 5 λεπτα και να μιλησουμε σαν να μην εχει συμβει τπτ.ή εστω να πουμε ενα αντιο της προκοπης,που ποτε δεν ειπαμε.το μονο π μ λειπει ειναι αυτα π ενιωθα μαζι σου,π μου κρατουσες το χερι και δεν σκεφτομουν τπτ.προσπαθω να προχωρησω και αυτος ο φοβος να δεθω με κραταει ακμ πισω.ποσο ειρωνικο,αυτος ηταν υποτιθεται και ο δικος σου "φοβος".τελοσπαντων ολα περνανε.που ξερεις μετα απο καιρο θα ξανακουσω το κομματι και μπορει να μην σε σκεφτω καν.να εχω ξεπερασει τους φοβους μου και αν ποτε σε δω απλα να σου χαμογελασω και να συνεχισω τον δρομο μου.ξεγνοιαστη,οπως οταν σε γνωρισα.να εισαι καλαhttp://youtu.be/2Io9Pz3i4hg
1