ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρασε τόσος καιρός και η φωνή της σκέψης μου, όσο κι αν σου φωνάζει "μη μ αφήνεις", δε φτάνει πια μέχρι εκεί. Κι είναι μονάχα 35 χιλιόμετρα η απόσταση. Μέχρι προσφατα σεενιωθα να μ ακούς, και ετσι πάντα κατι γινοτανε και δε με άφηνες να σε ξεχάσω. Δεν κουράστηκα να σε αγαπώ, κι ούτε να περιμένω κουράστηκα. Οι ελπίδες μου σβήσανε κι αυτό είναι που με πληγώνει πιο πολύ. Όχι πως δε μ αγάπησες, ευθύνη δε σου ρίχνω. Εσύ τι φταις που σε ερωτευτηκα. Θέλω μόνο να σου πω συγγνώμη για όλες τις φορές που σε έφερα σε δύσκολη θέση χωρίς να το θελω. Ηθελα μονο να σε ακουσω. Αυτο μονο. Μα εστω και αργα, κατάλαβα πως πρέπει να σταματήσω να ελπιζω, οχι οτι θα γίνει κατι, αλλα απλα οτι θα σε δω ξανα. Να ξεχάσω αυτό το βλέμμα σου που με έκανε να παραλυω, κι όλες εκείνες τις φορές που νόμισα πως κι εσύ κάτι αισθάνεσαι για μένα. Τις φορές που με ρώτησες αν θα ξαναερθω, και που θα είμαι φετος, πρέπει να καταλαβω επιτελους οτι ηταν απο απλο ανθρωπινο ενδιαφερον. Ποσο αστεία ειμαι ομως, ε;Χωρις ουτε μια σου λεξη, εγω να πιστευω ο,τι ηθελα. Φαντασου να το μάθαινες ποσο θα γελουσες. Αν δεν το εχεις ήδη καταλαβει με τη χαζη μου συμπεριφορά. Πόσο ντρέπομαι. Ευχομαι να εισαι πάντα καλα εσυ και οσοι αγαπας.