1.2.2013 | 22:38
Πρέπει να σε δω.
Νιώθω ότι το χρειάζομαι, σαν την αναπνοή. Έστω φευγαλέα, έστω χωρίς να σου μιλήσω. Αλλά να σε δω. Λίγο. Μια ματιά. Δεν μπορώ άλλο να έχω αυτό το βάρος στην καρδιά μου και να μην μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...