ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θυμάμαι μια γιορτή ,Πάσχα ήταν νομίζω... με συγγενείς και φίλους να τρώμε και να πίνουμε , να γελάνε οι μεγάλοι και να παίζουμε στα πόδια τους εμείς ... μετά απο τόοσα χρόνια τί έμεινε?όλοι έχουν προβλήματα με τα παιδιά τους ... αλλά στα ναρκωτικά , άλλα με κατάθλιψη , ανεργια , και άλλα στην φυλακή .. τί στο καλό πήγε στραβά...αφού είναι απλοί, συνηθισμένοι άνθρωποι οι γονείς μας , καλοί άνθρωποι ρε.... γιατί ??? καμιά φορά στην δουλειά μου λένε τα προβλήματα τους και εγώ χαμογελάω και τους λέω ότι υπάρχουν και χειρότερα...Υπάρχουν ρε...μην το ξεχνάτε!και το χειρότερο απο όλα για μένα είναι η αίσθηση της χαμένης ευτυχίας και της ασφάλειας που είχαμε όταν είμαστε παιδιά..Τουλάχιστον τα παιδικά μου χρόνια ήταν υπέροχα , αλλά τίποτα δεν με προετοίμασε για αυτά που ήρθαν...Τί άλλο θα ζήσω θεέ μου ?βαρέθηκα να βλέπω τον πατέρα μου σαν χαμένο ... δεν μπορεί να συλλάβει αυτά που έχουν γίνει στα αγαπημένα του πρόσωπα ...ούτε και εγώ .... τί έφταιξε γαμότο?