ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

σταμάτησε η σχέση που είχα με ένα παιδί. Δεν κράτησε πολύ, πέντε μήνες σχεδόν, αλλά εγώ είχα δεθεί ήδη αρκετά. Όταν μου ζήτησε να το κόψουμε, μου ήρθε ξαφνικό, όχι γιατί έδειχνε ερωτευμένος (ήξερα πως δεν ήταν και ποτέ δεν με παραμυθιασε για το αντίθετο), αλλά γιατί έδειχνε να του αρέσει αυτό που ειχαμε. Εμένα με πείραξε πολύ, δεν πίστεψα πόσο. Και οι δικοί μου άνθρωποι που με ξέρουν για το ίδιο πράγμα απορούν. Εκ των υστέρων κατάλαβα πως αυτός ο άνθρωπος λειτούργησε σαν συναισθηματικο κάλυμμα. Δεν ήμουν καλά όταν τον γνώρισα, αλλά η γνωριμία μου μαζί του μου πρόσφερε χαρά. Φανταστείτε να σκουπιζετε, και μετά να ρίχνετε τις σκόνες κάτω από το χαλί. Το σπίτι δείχνει καθαρό, όταν όμως το χαλί φύγει, αυτές είναι ακόμη εκεί. Έτσι έγινε. Έφυγε και ήρθε ξανά στην επιφάνεια ο,τι ενιωθα. Γιατί αν δεν φροντίσω να νιώσω εγω καλά με τον εαυτό και τη ζωή μου, καμία σχέση δεν θα με κάνει καλά. Απλά θα κρύβω τις σκόνες μου από κάτω της.