ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχουν μηδαμινές πιθανότητες να το δεις,αλλά δεν πειράζει,θα προσπαθήσω.Έτος δεν θυμάμαι ακριβώς...μεταξύ 2005-2007 νομίζω. Κάπου εκεί. Σε πλησίασα στην εστία που τρώγαμε (εσύ έμενες στη φοιτητική εστία). Σου ζήτησα κινητό ....έτσι κι έγινε. Κάποια στιγμή βγήκαμε. Ξαναβγήκαμε... Την τελευταία φορά που βρεθήκαμε,με ρώτησες "λοιπόν...?" και στο ξέκοψα. Προσπάθησα να το κάνω όμορφα,αλλά δεν υπάρχει όμορφος τρόπος.Το ξέρω πως δεν έχει νόημα μετά από τόσα χρόνια. Υποψιάζομαι πως δεν μου έχεις σύρει και λίγα (και μάλλον καλά έκανες...) και φαντάζομαι πως ακόμα και τώρα να βρισκόμασταν μπορεί και να με έβριζες. Θέλω να σου πω δυο πράγματα. Ίσως σου λυθούν οι απορίες για την ξαφνική απόφασή μου. Έστω και μετά από τόσα χρόνια... Άλλος θεωρούνταν κάφρος,άλλος τελικά αποδείχτηκε κάφρος. Με έτρωγε από τότε και ήθελα να σου μιλήσω.Αλλά με απέφευγες με πολύ έντονο τρόπο συνέχεια και δεν βρήκα ποτέ το θάρρος. Μετά έφυγα από Πάτρα. Προσπάθησα να σε ψάξω μέσω της σχολής σου στο ίντερνετ, αλλά μάλλον είχα λάθος επίθετο στο μυαλό μου.Σε έχω σκεφτεί πολλές φορές τόσα χρόνια, αλλά δεν έχω κάποιο στοιχείο σου. ΟΠΟΙΟΣ τύχει και ξέρει το Νίκο, ας του το σφυρίξει και άμα θελήσει ας μου στείλει. Περιμένω βρισίδι σίγουρα,αλλά νομίζω πως αξίζει τον κόπο! (Ας μη με πρήξουν οι άκυροι και τα τρολλάκια.)