ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχασα την καλυτερη μου φιλη.Αρρωστησε.Ημασταν φιλοι 25 χρονια.25 ολοκληρα χρονια.Την ημερα της κηδειας παρελαβα 2 γραμματα.Απο την αδερφη της.Ενα για εμενα ενα για τον αντρα που ηταν ερωτευμενοι 15 χρονια αλλα δεν υπηρξαν ποτε μαζι.Του το εδωσα προχτες γιατι στην κηδεια ειδα πως ηταν ενα ρακος.Πηγα σπιτι του αραξαμε και του το εδωσα.Μου ζητησε να κατσω οποτε εκατσα αμιλητος μεχρι να το διαβασει.Και επειτα ηρθε το χαος.Ο ανθρωπος εσπασε σε χιλια κομματια εκει μπροστα μου.Ποναμε και οι δυο το ξερω οσο τιποτα.Γιατι το κανετε αυτο στους εαυτους σας;Γιατι για εγωισμους για αντιδραση για χιλια δυο προτιματε να ειστε μονοι η με καποιον που δεν θελετε τοσο απο το να το ζησετε!Ποιος μας ειπε πως η ζωη ειναι αιωνια;;Αναφερομαι σε αυτους που αυτη τη στιγμη που γραφω νιωθουν αλλα αρνουνται να το ζησουν!Ειμαι τοσο θυμωμενος με ολα.Με αυτη την αρρωστια με το οτι εφυγε με αυτον τον καημο τοσα χρονια.Με το οτι ξερω πως και ο φιλος μου η ζωη του ηταν ηδη χαλια τωρα θα γινει εφιαλτης.Ειμαστε τοσο ανθρωπακια.Οσο για μενα νιωθω πως εχασα τη μιση μου καρδια.